Donazione

praescrībo - Diatesi attiva

(praescrībo, praescrībis, praescripsi, praescriptum, praescrībĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praescrībo
II sing.
praescrībis
III sing.
praescrībit
I plur.
praescrībĭmus
II plur.
praescrībĭtis
III plur.
praescrībunt
IMPERFETTO
I sing.
praescrībēbam
II sing.
praescrībēbas
III sing.
praescrībēbat
I plur.
praescrībebāmus
II plur.
praescrībebātis
III plur.
praescrībēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praescrībam
II sing.
praescrībes
III sing.
praescrībet
I plur.
praescrībēmus
II plur.
praescrībētis
III plur.
praescrībent
PERFETTO
I sing.
praescripsi
II sing.
praescripsisti, praescripsti
III sing.
praescripsit
I plur.
praescripsĭmus
II plur.
praescripsistis
III plur.
praescripsērunt, praescripsēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praescripsĕram
II sing.
praescripsĕras
III sing.
praescripsĕrat
I plur.
praescripserāmus
II plur.
praescripserātis
III plur.
praescripsĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praescripsĕro
II sing.
praescripsĕris
III sing.
praescripsĕrit
I plur.
praescripserĭmus
II plur.
praescripserĭtis
III plur.
praescripsĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praescrībam
II sing.
praescrības
III sing.
praescrībat
I plur.
praescrībāmus
II plur.
praescrībātis
III plur.
praescrībant
IMPERFETTO
I sing.
praescrībĕrem
II sing.
praescrībĕres
III sing.
praescrībĕret
I plur.
praescrīberēmus
II plur.
praescrīberētis
III plur.
praescrībĕrent
PERFETTO
I sing.
praescripsĕrim
II sing.
praescripsĕris
III sing.
praescripsĕrit
I plur.
praescripserĭmus
II plur.
praescripserĭtis
III plur.
praescripsĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praescripsissem
II sing.
praescripsisses
III sing.
praescripsisset
I plur.
praescripsissēmus
II plur.
praescripsissētis
III plur.
praescripsissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praescrībĕ
II plur.
praescrībĭte
FUTURO
II sing.
praescrībĭto
III sing.
praescrībĭto
II plur.
praescrībitōte
III plur.
praescrībunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praescrībens, –entis
FUTURO
praescriptūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praescrībĕre
PERFETTO
praescripsisse
FUTURO
Singolare:
praescriptūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praescriptūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praescrībendi
Dativo:
praescrībendo
Accusativo:
ad praescrībendum
Ablativo:
praescrībendo
SUPINO
praescriptum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praescrībens
praescrībor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praescītŭs sost. masch. IV decl.
praescitus agg. part. perf. I cl.
praescitus agg. inf. perf.
praescĭus agg. I cl.
praescrībens agg. part. pres. II cl.
praescrībo v. tr. e intr. III coniug.
praescrībor v. tr. e intr. III coniug.
praescriptĭo sost. femm. III decl.
praescriptīvē avv.
praescriptum Sost. nt. II decl.
praescriptūrūs agg. part. fut.
praescriptŭs sost. masch. IV decl.
praescriptus agg. part. perf. I cl.
praescriptus agg. inf. perf.
praesĕcans agg. part. pres. II cl.
praesĕco v. tr. I coniug.
praesĕcor v. tr. I coniug.
praesectūrūs agg. part. fut.
praesectus agg. part. perf. I cl.
praesectus agg. inf. perf.
{{ID:PRAESCRIBO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android