Donazione

praesciens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praesciens
Gen.
praescientis
Dat.
praescienti
Acc.
praescientem
Abl.
praesciens
Voc.
praescienti
PLURALE
Nom.
praescientes
Gen.
praescientium
Dat.
praescientibus
Acc.
praescientes
Abl.
praescientes
Voc.
praescientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praesciens
Gen.
praescientis
Dat.
praescienti
Acc.
praescientem
Abl.
praesciens
Voc.
praescienti
PLURALE
Nom.
praescientes
Gen.
praescientium
Dat.
praescientibus
Acc.
praescientes
Abl.
praescientes
Voc.
praescientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praesciens
Gen.
praescientis
Dat.
praescienti
Acc.
praesciens
Abl.
praesciens
Voc.
praescienti
PLURALE
Nom.
praescientia
Gen.
praescientium
Dat.
praescientibus
Acc.
praescientia
Abl.
praescientia
Voc.
praescientibus

‹ praescătens
praescĭentĭa ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesānescens agg. part. pres. II cl.
praesānesco v. intr. III coniug.
praesāno v. tr. I coniug.
praesānor v. tr. I coniug.
praescătens agg. II cl.
praesciens agg. part. pres. II cl.
praescĭentĭa sost. femm. I decl.
praescindens agg. part. pres. II cl.
praescindo v. tr. III coniug.
praescindor v. tr. III coniug.
praescĭo v. tr. IV coniug.
praescĭor v. tr. IV coniug.
praesciscens agg. part. pres. II cl.
praescisco v. tr. III coniug.
praesciscor v. tr. III coniug.
praescītĭo sost. femm. III decl.
praescitum Sost. nt. II decl.
praescitūrūs agg. part. fut.
praescītŭs sost. masch. IV decl.
praescitus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAESCIENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android