praerŏgor - Diatesi passiva
(praerŏgo, praerŏgas, praerogavi, praerogatum, praerŏgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praerŏgor
II sing.
praerŏgāris, praerŏgāre
III sing.
praerŏgātur
I plur.
praerŏgāmur
II plur.
praerŏgamĭni
III plur.
praerŏgantur
IMPERFETTO
I sing.
praerŏgābar
II sing.
praerŏgabāris, praerŏgabāre
III sing.
praerŏgabātur
I plur.
praerŏgabāmur
II plur.
praerŏgabamĭni
III plur.
praerŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praerŏgābor
II sing.
praerŏgabĕris, praerŏgabĕre
III sing.
praerŏgabĭtur
I plur.
praerŏgabĭmur
II plur.
praerŏgabimĭni
III plur.
praerŏgabuntur
PERFETTO
I sing.
praerogatus, –a, –um sum
II sing.
praerogatus, –a, –um es
III sing.
praerogatus, –a, –um est
I plur.
praerogati, –ae, –a sumus
II plur.
praerogati, –ae, –a estis
III plur.
praerogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerogatus, –a, –um eram
II sing.
praerogatus, –a, –um eras
III sing.
praerogatus, –a, –um erat
I plur.
praerogati, –ae, –a eramus
II plur.
praerogati, –ae, –a eratis
III plur.
praerogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praerogatus, –a, –um ero
II sing.
praerogatus, –a, –um eris
III sing.
praerogatus, –a, –um erit
I plur.
praerogati, –ae, –a erimus
II plur.
praerogati, –ae, –a eritis
III plur.
praerogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praerŏger
II sing.
praerŏgēris, praerŏgēre
III sing.
praerŏgētur
I plur.
praerŏgēmur
II plur.
praerŏgemĭni
III plur.
praerŏgentur
IMPERFETTO
I sing.
praerŏgārer
II sing.
praerŏgarēris, praerŏgarēre
III sing.
praerŏgarētur
I plur.
praerŏgarēmur
II plur.
praerŏgaremĭni
III plur.
praerŏgarentur
PERFETTO
I sing.
praerogatus, –a, –um sim
II sing.
praerogatus, –a, –um sis
III sing.
praerogatus, –a, –um sit
I plur.
praerogati, –ae, –a simus
II plur.
praerogati, –ae, –a sitis
III plur.
praerogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerogatus, –a, –um essem
II sing.
praerogatus, –a, –um esses
III sing.
praerogatus, –a, –um esset
I plur.
praerogati, –ae, –a essemus
II plur.
praerogati, –ae, –a essetis
III plur.
praerogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praerŏgāre
II plur.
praerŏgamĭni
FUTURO
II sing.
praerŏgātor
III sing.
praerŏgātor
II plur.
–
III plur.
praerŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praerogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praerŏgāri
PERFETTO
Singolare:
praerogatus, –a, –um esse
Plurale:
praerogati, –ae, –a esse
FUTURO
praerogatum esse
GERUNDIVO
praerŏgandus, –a, –um
SUPINO
praerogatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praerŏgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android