praerŏgo - Diatesi attiva
(praerŏgo, praerŏgas, praerogavi, praerogatum, praerŏgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praerŏgo
II sing.
praerŏgas
III sing.
praerŏgat
I plur.
praerŏgāmus
II plur.
praerŏgātis
III plur.
praerŏgant
IMPERFETTO
I sing.
praerŏgābam
II sing.
praerŏgābas
III sing.
praerŏgābat
I plur.
praerŏgabāmus
II plur.
praerŏgabātis
III plur.
praerŏgābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praerŏgābo
II sing.
praerŏgābis
III sing.
praerŏgābit
I plur.
praerŏgabĭmus
II plur.
praerŏgabĭtis
III plur.
praerŏgābunt
PERFETTO
I sing.
praerogavi
II sing.
praerogavisti
III sing.
praerogavit
I plur.
praerogavĭmus
II plur.
praerogavistis
III plur.
praerogavērunt, praerogavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerogavĕram
II sing.
praerogavĕras
III sing.
praerogavĕrat
I plur.
praerogaverāmus
II plur.
praerogaverātis
III plur.
praerogavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praerogavĕro
II sing.
praerogavĕris
III sing.
praerogavĕrit
I plur.
praerogaverĭmus
II plur.
praerogaverĭtis
III plur.
praerogavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praerŏgem
II sing.
praerŏges
III sing.
praerŏget
I plur.
praerŏgēmus
II plur.
praerŏgētis
III plur.
praerŏgent
IMPERFETTO
I sing.
praerŏgārem
II sing.
praerŏgāres
III sing.
praerŏgāret
I plur.
praerŏgarēmus
II plur.
praerŏgarētis
III plur.
praerŏgārent
PERFETTO
I sing.
praerogavĕrim
II sing.
praerogavĕris
III sing.
praerogavĕrit
I plur.
praerogaverĭmus
II plur.
praerogaverĭtis
III plur.
praerogavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerogavissem
II sing.
praerogavisses
III sing.
praerogavisset
I plur.
praerogavissēmus
II plur.
praerogavissētis
III plur.
praerogavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praerŏga
II plur.
praerŏgāte
FUTURO
II sing.
praerŏgāto
III sing.
praerŏgāto
II plur.
praerŏgatōte
III plur.
praerŏganto
PARTICIPIO
PRESENTE
praerŏgans, –antis
FUTURO
praerogatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praerŏgāre
PERFETTO
praerogavisse
FUTURO
Singolare:
praerogatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praerogatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praerŏgandi
Dativo:
praerŏgando
Accusativo:
ad praerŏgandum
Ablativo:
praerŏgando
SUPINO
praerogatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praerŏgo v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android