Donazione

praeruptus

(praeruptus, praeruptă, praeruptum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeruptus
Gen.
praerupti
Dat.
praerupto
Acc.
praeruptum
Abl.
praerupto
Voc.
praerupte
PLURALE
Nom.
praerupti
Gen.
praeruptōrum
Dat.
praeruptis
Acc.
praeruptos
Abl.
praeruptis
Voc.
praerupti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeruptă
Gen.
praeruptae
Dat.
praeruptae
Acc.
praeruptam
Abl.
praeruptā
Voc.
praeruptă
PLURALE
Nom.
praeruptae
Gen.
praeruptārum
Dat.
praeruptis
Acc.
praeruptas
Abl.
praeruptis
Voc.
praeruptae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeruptum
Gen.
praerupti
Dat.
praerupto
Acc.
praeruptum
Abl.
praerupto
Voc.
praeruptum
PLURALE
Nom.
praerupta
Gen.
praeruptōrum
Dat.
praeruptis
Acc.
praerupta
Abl.
praeruptis
Voc.
praerupta

‹ praeruptūrūs
praeruptus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praerumpo v. tr. III coniug.
praerumpor v. tr. III coniug.
praerūpĭum Sost. nt. II decl.
praeruptum Sost. nt. II decl.
praeruptūrūs agg. part. fut.
praeruptus agg. part. perf. I cl.
praeruptus agg. inf. perf.
praerŭtĭlus agg. I cl.
praes sost. masch. III decl.
praesaepĕ Sost. nt. III decl.
praesaepĕs sost. femm. III decl.
praesaepĭa sost. femm. I decl.
praesaepiens agg. part. pres. II cl.
praesaepĭo v. tr. IV coniug.
praesaepĭor v. tr. IV coniug.
praesaepĭum Sost. nt. II decl.
praesaeptūrūs agg. part. fut.
praesaeptus agg. part. perf. I cl.
praesaeptus agg. inf. perf.
praesāgans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAERUPTUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android