praerōdor - Diatesi passiva
(praerōdo, praerōdis, praerosi, praerosum, praerōdĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praerōdor
II sing.
praerōdĕris, praerōdĕre
III sing.
praerōdĭtur
I plur.
praerōdĭmur
II plur.
praerōdimĭni
III plur.
praerōduntur
IMPERFETTO
I sing.
praerōdēbar
II sing.
praerōdebāris, praerōdebāre
III sing.
praerōdebātur
I plur.
praerōdebāmur
II plur.
praerōdebamĭni
III plur.
praerōdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praerōdar
II sing.
praerōdēris, praerōdēre
III sing.
praerōdētur
I plur.
praerōdēmur
II plur.
praerōdemĭni
III plur.
praerōdentur
PERFETTO
I sing.
praerosus, –a, –um sum
II sing.
praerosus, –a, –um es
III sing.
praerosus, –a, –um est
I plur.
praerosi, –ae, –a sumus
II plur.
praerosi, –ae, –a estis
III plur.
praerosi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerosus, –a, –um eram
II sing.
praerosus, –a, –um eras
III sing.
praerosus, –a, –um erat
I plur.
praerosi, –ae, –a eramus
II plur.
praerosi, –ae, –a eratis
III plur.
praerosi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praerosus, –a, –um ero
II sing.
praerosus, –a, –um eris
III sing.
praerosus, –a, –um erit
I plur.
praerosi, –ae, –a erimus
II plur.
praerosi, –ae, –a eritis
III plur.
praerosi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praerōdar
II sing.
praerōdāris, praerōdāre
III sing.
praerōdātur
I plur.
praerōdāmur
II plur.
praerōdamĭni
III plur.
praerōdantur
IMPERFETTO
I sing.
praerōdĕrer
II sing.
praerōderēris, praerōderēre
III sing.
praerōderētur
I plur.
praerōderēmur
II plur.
praerōderemĭni
III plur.
praerōderentur
PERFETTO
I sing.
praerosus, –a, –um sim
II sing.
praerosus, –a, –um sis
III sing.
praerosus, –a, –um sit
I plur.
praerosi, –ae, –a simus
II plur.
praerosi, –ae, –a sitis
III plur.
praerosi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praerosus, –a, –um essem
II sing.
praerosus, –a, –um esses
III sing.
praerosus, –a, –um esset
I plur.
praerosi, –ae, –a essemus
II plur.
praerosi, –ae, –a essetis
III plur.
praerosi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praerōdĕre
II plur.
praerōdimĭni
FUTURO
II sing.
praerōdĭtor
III sing.
praerōdĭtor
II plur.
–
III plur.
praerōduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praerosus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praerōdi
PERFETTO
Singolare:
praerosus, –a, –um esse
Plurale:
praerosi, –ae, –a esse
FUTURO
praerosum esse
GERUNDIVO
praerōdendus, –a, –um
SUPINO
praerosu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praerōdor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android