praerĭpĭor - Diatesi passiva
(praerĭpĭo, praerĭpis, praeripui, praereptum, praerĭpĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praerĭpĭor
II sing.
praerĭpĕris, praerĭpĕre
III sing.
praerĭpĭtur
I plur.
praerĭpĭmur
II plur.
praerĭpimĭni
III plur.
praerĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praerĭpiēbar
II sing.
praerĭpiebāris, praerĭpiebāre
III sing.
praerĭpiebātur
I plur.
praerĭpiebāmur
II plur.
praerĭpiebamĭni
III plur.
praerĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praerĭpĭar
II sing.
praerĭpiēris, praerĭpiēre
III sing.
praerĭpiētur
I plur.
praerĭpiēmur
II plur.
praerĭpiemĭni
III plur.
praerĭpientur
PERFETTO
I sing.
praereptus, –a, –um sum
II sing.
praereptus, –a, –um es
III sing.
praereptus, –a, –um est
I plur.
praerepti, –ae, –a sumus
II plur.
praerepti, –ae, –a estis
III plur.
praerepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praereptus, –a, –um eram
II sing.
praereptus, –a, –um eras
III sing.
praereptus, –a, –um erat
I plur.
praerepti, –ae, –a eramus
II plur.
praerepti, –ae, –a eratis
III plur.
praerepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praereptus, –a, –um ero
II sing.
praereptus, –a, –um eris
III sing.
praereptus, –a, –um erit
I plur.
praerepti, –ae, –a erimus
II plur.
praerepti, –ae, –a eritis
III plur.
praerepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praerĭpĭar
II sing.
praerĭpiāris, praerĭpiāre
III sing.
praerĭpiātur
I plur.
praerĭpiāmur
II plur.
praerĭpiamĭni
III plur.
praerĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
praerĭpĕrer
II sing.
praerĭperēris, praerĭperēre
III sing.
praerĭperētur
I plur.
praerĭperēmur
II plur.
praerĭperemĭni
III plur.
praerĭperentur
PERFETTO
I sing.
praereptus, –a, –um sim
II sing.
praereptus, –a, –um sis
III sing.
praereptus, –a, –um sit
I plur.
praerepti, –ae, –a simus
II plur.
praerepti, –ae, –a sitis
III plur.
praerepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praereptus, –a, –um essem
II sing.
praereptus, –a, –um esses
III sing.
praereptus, –a, –um esset
I plur.
praerepti, –ae, –a essemus
II plur.
praerepti, –ae, –a essetis
III plur.
praerepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
praereptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praerĭpi
PERFETTO
Singolare:
praereptus, –a, –um esse
Plurale:
praerepti, –ae, –a esse
FUTURO
praereptum esse
GERUNDIVO
praerĭpiendus, –a, –um
SUPINO
praereptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praerĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android