Donazione

praepondĕrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepondĕrans
Gen.
praepondĕrantis
Dat.
praepondĕranti
Acc.
praepondĕrantem
Abl.
praepondĕrans
Voc.
praepondĕranti
PLURALE
Nom.
praepondĕrantes
Gen.
praepondĕrantium
Dat.
praepondĕrantibus
Acc.
praepondĕrantes
Abl.
praepondĕrantes
Voc.
praepondĕrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepondĕrans
Gen.
praepondĕrantis
Dat.
praepondĕranti
Acc.
praepondĕrantem
Abl.
praepondĕrans
Voc.
praepondĕranti
PLURALE
Nom.
praepondĕrantes
Gen.
praepondĕrantium
Dat.
praepondĕrantibus
Acc.
praepondĕrantes
Abl.
praepondĕrantes
Voc.
praepondĕrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepondĕrans
Gen.
praepondĕrantis
Dat.
praepondĕranti
Acc.
praepondĕrans
Abl.
praepondĕrans
Voc.
praepondĕranti
PLURALE
Nom.
praepondĕrantia
Gen.
praepondĕrantium
Dat.
praepondĕrantibus
Acc.
praepondĕrantia
Abl.
praepondĕrantia
Voc.
praepondĕrantibus

‹ praepollĕo
praeponderatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
praepinguis agg. II cl.
praepollens agg. part. pres. II cl.
praepollĕo v. intr. II coniug.
praepondĕrans agg. part. pres. II cl.
praeponderatūrūs agg. part. fut.
praeponderatus agg. part. perf. I cl.
praeponderatus agg. inf. perf.
praepondĕro v. tr. e intr. I coniug.
praepondĕror v. tr. e intr. I coniug.
praepōnens agg. part. pres. II cl.
praepōno v. tr. III coniug.
praepōnor v. tr. III coniug.
praeportans agg. part. pres. II cl.
praeporto v. tr. I coniug.
praeportor v. tr. I coniug.
praeposita sost. femm. I decl.
praepŏsĭtĭo sost. femm. III decl.
praepŏsĭtīvus agg. I cl.
{{ID:PRAEPONDERANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android