praemordĕor - Diatesi passiva
(praemordĕo, praemordes, praemordi, praemorsum, praemordēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemordĕor
II sing.
praemordēris, praemordēre
III sing.
praemordētur
I plur.
praemordēmur
II plur.
praemordemĭni
III plur.
praemordentur
IMPERFETTO
I sing.
praemordēbar
II sing.
praemordebāris
III sing.
praemordebātur
I plur.
praemordebāmur
II plur.
praemordebamĭni
III plur.
praemordebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemordēbor
II sing.
praemordebĕris, praemordebĕre
III sing.
praemordebĭtur
I plur.
praemordebĭmur
II plur.
praemordebimĭni
III plur.
praemordebuntur
PERFETTO
I sing.
praemorsus, –a, –um sum
II sing.
praemorsus, –a, –um es
III sing.
praemorsus, –a, –um est
I plur.
praemorsi, –ae, –a sumus
II plur.
praemorsi, –ae, –a estis
III plur.
praemorsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemorsus, –a, –um eram
II sing.
praemorsus, –a, –um eras
III sing.
praemorsus, –a, –um erat
I plur.
praemorsi, –ae, –a eramus
II plur.
praemorsi, –ae, –a eratis
III plur.
praemorsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemorsus, –a, –um ero
II sing.
praemorsus, –a, –um eris
III sing.
praemorsus, –a, –um erit
I plur.
praemorsi, –ae, –a erimus
II plur.
praemorsi, –ae, –a eritis
III plur.
praemorsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemordĕar
II sing.
praemordeāris, praemordeāre
III sing.
praemordeātur
I plur.
praemordeāmur
II plur.
praemordeamĭni
III plur.
praemordeantur
IMPERFETTO
I sing.
praemordērer
II sing.
praemorderēris, praemorderēre
III sing.
praemorderētur
I plur.
praemorderēmur
II plur.
praemorderemĭni
III plur.
praemorderentur
PERFETTO
I sing.
praemorsus, –a, –um sim
II sing.
praemorsus, –a, –um sis
III sing.
praemorsus, –a, –um sit
I plur.
praemorsi, –ae, –a simus
II plur.
praemorsi, –ae, –a sitis
III plur.
praemorsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemorsus, –a, –um essem
II sing.
praemorsus, –a, –um esses
III sing.
praemorsus, –a, –um esset
I plur.
praemorsi, –ae, –a essemus
II plur.
praemorsi, –ae, –a essetis
III plur.
praemorsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemordēre
II plur.
praemordemĭni
FUTURO
II sing.
praemordētor
III sing.
praemordētor
II plur.
–
III plur.
praemordentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praemorsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praemordēri
PERFETTO
Singolare:
praemorsus, –a, –um esse
Plurale:
praemorsi, –ae, –a esse
FUTURO
praemorsum esse
GERUNDIVO
praemordendus, –a, –um
SUPINO
praemorsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praemordĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android