praemŏrĭor - Diatesi attiva
(praemŏrĭor, praemŏrĕris, praemortuus sum, praemŏri)verbo intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemŏrĭor
II sing.
praemŏrĕris, praemŏrĕre
III sing.
praemŏrĭtur
I plur.
praemŏrĭmur
II plur.
praemŏrimĭni
III plur.
praemŏriuntur
IMPERFETTO
I sing.
praemŏriēbar
II sing.
praemŏriebāris, praemŏriebāre
III sing.
praemŏriebātur
I plur.
praemŏriebāmur
II plur.
praemŏriebamĭni
III plur.
praemŏriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemŏrĭar
II sing.
praemŏriēris, praemŏriēre
III sing.
praemŏriētur
I plur.
praemŏriēmur
II plur.
praemŏriemĭni
III plur.
praemŏrientur
PERFETTO
I sing.
praemortuus, –a, –um sum
II sing.
praemortuus, –a, –um es
III sing.
praemortuus, –a, –um est
I plur.
praemortui, –ae, –a sumus
II plur.
praemortui, –ae, –a estis
III plur.
praemortui, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemortuus, –a, –um eram
II sing.
praemortuus, –a, –um eras
III sing.
praemortuus, –a, –um erat
I plur.
praemortui, –ae, –a eramus
II plur.
praemortui, –ae, –a eratis
III plur.
praemortui, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemortuus, –a, –um ero
II sing.
praemortuus, –a, –um eris
III sing.
praemortuus, –a, –um erit
I plur.
praemortui, –ae, –a erimus
II plur.
praemortui, –ae, –a eritis
III plur.
praemortui, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemŏrĭar
II sing.
praemŏriāris, praemŏriāre
III sing.
praemŏriātur
I plur.
praemŏriāmur
II plur.
praemŏriamĭni
III plur.
praemŏriantur
IMPERFETTO
I sing.
praemŏrĕrer
II sing.
praemŏrerēris, praemŏrerēre
III sing.
praemŏrerētur
I plur.
praemŏrerēmur
II plur.
praemŏreremĭni
III plur.
praemŏrerentur
PERFETTO
I sing.
praemortuus, –a, –um sim
II sing.
praemortuus, –a, –um sis
III sing.
praemortuus, –a, –um sit
I plur.
praemortui, –ae, –a simus
II plur.
praemortui, –ae, –a sitis
III plur.
praemortui, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemortuus, –a, –um essem
II sing.
praemortuus, –a, –um esses
III sing.
praemortuus, –a, –um esset
I plur.
praemortui, –ae, –a essemus
II plur.
praemortui, –ae, –a essetis
III plur.
praemortui, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemŏrĕre
II plur.
praemŏrimĭni
FUTURO
II sing.
praemŏrītor
III sing.
praemŏrītor
II plur.
–
III plur.
praemŏriuntor
INFINITO
PRESENTE
praemŏri
PERFETTO
Singolare:
praemortuus, –a, –um esse
Plurale:
praemortui, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praemortuūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praemortuūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praemŏriens, –ientis
FUTURO
praemortuūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praemortuum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praemŏriendi
Dativo:
praemŏriendo
Accusativo:
praemŏriendum
Ablativo:
praemŏriendo
GERUNDIVO
–
praemŏrĭor v. intr. dep. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android