Donazione

praemonstro - Diatesi attiva

(praemonstro, praemonstras, praemonstravi, praemonstratum, praemonstrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemonstro
II sing.
praemonstras
III sing.
praemonstrat
I plur.
praemonstrāmus
II plur.
praemonstrātis
III plur.
praemonstrant
IMPERFETTO
I sing.
praemonstrābam
II sing.
praemonstrābas
III sing.
praemonstrābat
I plur.
praemonstrabāmus
II plur.
praemonstrabātis
III plur.
praemonstrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemonstrābo
II sing.
praemonstrābis
III sing.
praemonstrābit
I plur.
praemonstrabĭmus
II plur.
praemonstrabĭtis
III plur.
praemonstrābunt
PERFETTO
I sing.
praemonstravi
II sing.
praemonstravisti
III sing.
praemonstravit
I plur.
praemonstravĭmus
II plur.
praemonstravistis
III plur.
praemonstravērunt, praemonstravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemonstravĕram
II sing.
praemonstravĕras
III sing.
praemonstravĕrat
I plur.
praemonstraverāmus
II plur.
praemonstraverātis
III plur.
praemonstravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemonstravĕro
II sing.
praemonstravĕris
III sing.
praemonstravĕrit
I plur.
praemonstraverĭmus
II plur.
praemonstraverĭtis
III plur.
praemonstravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemonstrem
II sing.
praemonstres
III sing.
praemonstret
I plur.
praemonstrēmus
II plur.
praemonstrētis
III plur.
praemonstrent
IMPERFETTO
I sing.
praemonstrārem
II sing.
praemonstrāres
III sing.
praemonstrāret
I plur.
praemonstrarēmus
II plur.
praemonstrarētis
III plur.
praemonstrārent
PERFETTO
I sing.
praemonstravĕrim
II sing.
praemonstravĕris
III sing.
praemonstravĕrit
I plur.
praemonstraverĭmus
II plur.
praemonstraverĭtis
III plur.
praemonstravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemonstravissem
II sing.
praemonstravisses
III sing.
praemonstravisset
I plur.
praemonstravissēmus
II plur.
praemonstravissētis
III plur.
praemonstravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemonstra
II plur.
praemonstrāte
FUTURO
II sing.
praemonstrāto
III sing.
praemonstrāto
II plur.
praemonstratōte
III plur.
praemonstranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praemonstrans, –antis
FUTURO
praemonstratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praemonstrāre
PERFETTO
praemonstravisse
FUTURO
Singolare:
praemonstratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praemonstratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praemonstrandi
Dativo:
praemonstrando
Accusativo:
ad praemonstrandum
Ablativo:
praemonstrando
SUPINO
praemonstratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praemonstratus
praemonstror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemonstrātĭo sost. femm. III decl.
praemonstrātŏr sost. masch. III decl.
praemonstratūrūs agg. part. fut.
praemonstratus agg. part. perf. I cl.
praemonstratus agg. inf. perf.
praemonstro v. tr. I coniug.
praemonstror v. tr. I coniug.
praemordens agg. part. pres. II cl.
praemordĕo v. tr. II coniug.
praemordĕor v. tr. II coniug.
praemordĭcus agg. I cl.
praemŏriens agg. part. pres. II cl.
praemŏrĭor v. intr. dep. III coniug. in -io
praemorsūrūs agg. part. fut.
praemorsus agg. part. perf. I cl.
praemorsus agg. inf. perf.
praemortuūrūs agg. part. fut.
praemortuus agg. part. perf. I cl.
praemostrans agg. part. pres. II cl.
praemostratūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAEMONSTRO100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android