Donazione

praemōliens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praemōliens
Gen.
praemōlientis
Dat.
praemōlienti
Acc.
praemōlientem
Abl.
praemōliens
Voc.
praemōlienti
PLURALE
Nom.
praemōlientes
Gen.
praemōlientium
Dat.
praemōlientibus
Acc.
praemōlientes
Abl.
praemōlientes
Voc.
praemōlientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praemōliens
Gen.
praemōlientis
Dat.
praemōlienti
Acc.
praemōlientem
Abl.
praemōliens
Voc.
praemōlienti
PLURALE
Nom.
praemōlientes
Gen.
praemōlientium
Dat.
praemōlientibus
Acc.
praemōlientes
Abl.
praemōlientes
Voc.
praemōlientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praemōliens
Gen.
praemōlientis
Dat.
praemōlienti
Acc.
praemōliens
Abl.
praemōliens
Voc.
praemōlienti
PLURALE
Nom.
praemōlientia
Gen.
praemōlientium
Dat.
praemōlientibus
Acc.
praemōlientia
Abl.
praemōlientia
Voc.
praemōlientibus

‹ praemŏlestĭa
praemōlĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemoenĭor v. tr. IV coniug.
praemoenitūrūs agg. part. fut.
praemoenitus agg. part. perf. I cl.
praemoenitus agg. inf. perf.
praemŏlestĭa sost. femm. I decl.
praemōliens agg. part. pres. II cl.
praemōlĭor v. tr. dep. IV coniug.
praemolliens agg. part. pres. II cl.
praemollĭo v. tr. IV coniug.
praemollĭor v. tr. IV coniug.
praemollis agg. II cl.
praemollitūrūs agg. part. fut.
praemollitus agg. part. perf. I cl.
praemollitus agg. inf. perf.
praemŏnens agg. part. pres. II cl.
praemŏnĕo v. tr. II coniug.
praemŏnĕor v. tr. II coniug.
praemŏnĭtĭo sost. femm. III decl.
praemŏnĭtŏr sost. masch. III decl.
praemŏnĭtōrĭus agg. I cl.
{{ID:PRAEMOLIENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android