praemŏnĕor - Diatesi passiva
(praemŏnĕo, praemŏnes, praemonui, praemonitum, praemŏnēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemŏnĕor
II sing.
praemŏnēris, praemŏnēre
III sing.
praemŏnētur
I plur.
praemŏnēmur
II plur.
praemŏnemĭni
III plur.
praemŏnentur
IMPERFETTO
I sing.
praemŏnēbar
II sing.
praemŏnebāris
III sing.
praemŏnebātur
I plur.
praemŏnebāmur
II plur.
praemŏnebamĭni
III plur.
praemŏnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemŏnēbor
II sing.
praemŏnebĕris, praemŏnebĕre
III sing.
praemŏnebĭtur
I plur.
praemŏnebĭmur
II plur.
praemŏnebimĭni
III plur.
praemŏnebuntur
PERFETTO
I sing.
praemonitus, –a, –um sum
II sing.
praemonitus, –a, –um es
III sing.
praemonitus, –a, –um est
I plur.
praemoniti, –ae, –a sumus
II plur.
praemoniti, –ae, –a estis
III plur.
praemoniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemonitus, –a, –um eram
II sing.
praemonitus, –a, –um eras
III sing.
praemonitus, –a, –um erat
I plur.
praemoniti, –ae, –a eramus
II plur.
praemoniti, –ae, –a eratis
III plur.
praemoniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemonitus, –a, –um ero
II sing.
praemonitus, –a, –um eris
III sing.
praemonitus, –a, –um erit
I plur.
praemoniti, –ae, –a erimus
II plur.
praemoniti, –ae, –a eritis
III plur.
praemoniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemŏnĕar
II sing.
praemŏneāris, praemŏneāre
III sing.
praemŏneātur
I plur.
praemŏneāmur
II plur.
praemŏneamĭni
III plur.
praemŏneantur
IMPERFETTO
I sing.
praemŏnērer
II sing.
praemŏnerēris, praemŏnerēre
III sing.
praemŏnerētur
I plur.
praemŏnerēmur
II plur.
praemŏneremĭni
III plur.
praemŏnerentur
PERFETTO
I sing.
praemonitus, –a, –um sim
II sing.
praemonitus, –a, –um sis
III sing.
praemonitus, –a, –um sit
I plur.
praemoniti, –ae, –a simus
II plur.
praemoniti, –ae, –a sitis
III plur.
praemoniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemonitus, –a, –um essem
II sing.
praemonitus, –a, –um esses
III sing.
praemonitus, –a, –um esset
I plur.
praemoniti, –ae, –a essemus
II plur.
praemoniti, –ae, –a essetis
III plur.
praemoniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemŏnēre
II plur.
praemŏnemĭni
FUTURO
II sing.
praemŏnētor
III sing.
praemŏnētor
II plur.
–
III plur.
praemŏnentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praemonitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praemŏnēri
PERFETTO
Singolare:
praemonitus, –a, –um esse
Plurale:
praemoniti, –ae, –a esse
FUTURO
praemonitum esse
GERUNDIVO
praemŏnendus, –a, –um
SUPINO
praemonitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praemŏnĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android