Donazione

praemollĭor - Diatesi passiva

(praemollĭo, praemollis, praemollitum, praemollīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemollĭor
II sing.
praemollīris, praemollīre
III sing.
praemollītur
I plur.
praemollīmur
II plur.
praemollimĭni
III plur.
praemolliuntur
IMPERFETTO
I sing.
praemolliēbar
II sing.
praemolliebāris, praemolliebāre
III sing.
praemolliebātur
I plur.
praemolliebāmur
II plur.
praemolliebamĭni
III plur.
praemolliebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemollĭar
II sing.
praemolliēris, praemolliēre
III sing.
praemolliētur
I plur.
praemolliēmur
II plur.
praemolliemĭni
III plur.
praemollientur
PERFETTO
I sing.
praemollitus, –a, –um sum
II sing.
praemollitus, –a, –um es
III sing.
praemollitus, –a, –um est
I plur.
praemolliti, –ae, –a sumus
II plur.
praemolliti, –ae, –a estis
III plur.
praemolliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemollitus, –a, –um eram
II sing.
praemollitus, –a, –um eras
III sing.
praemollitus, –a, –um erat
I plur.
praemolliti, –ae, –a eramus
II plur.
praemolliti, –ae, –a eratis
III plur.
praemolliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemollitus, –a, –um ero
II sing.
praemollitus, –a, –um eris
III sing.
praemollitus, –a, –um erit
I plur.
praemolliti, –ae, –a erimus
II plur.
praemolliti, –ae, –a eritis
III plur.
praemolliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemollĭar
II sing.
praemolliāris, praemolliāre
III sing.
praemolliātur
I plur.
praemolliāmur
II plur.
praemolliamĭni
III plur.
praemolliantur
IMPERFETTO
I sing.
praemollīrer
II sing.
praemollirēris, praemollirēre
III sing.
praemollirētur
I plur.
praemollirēmur
II plur.
praemollirēmini
III plur.
praemollirentur
PERFETTO
I sing.
praemollitus, –a, –um sim
II sing.
praemollitus, –a, –um sis
III sing.
praemollitus, –a, –um sit
I plur.
praemolliti, –ae, –a simus
II plur.
praemolliti, –ae, –a sitis
III plur.
praemolliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemollitus, –a, –um essem
II sing.
praemollitus, –a, –um esses
III sing.
praemollitus, –a, –um esset
I plur.
praemolliti, –ae, –a essemus
II plur.
praemolliti, –ae, –a essetis
III plur.
praemolliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemollīre
II plur.
praemollimĭni
FUTURO
II sing.
praemollītor
III sing.
praemollītor
II plur.
–
III plur.
praemolliuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praemollitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praemollīri
PERFETTO
Singolare:
praemollitus, –a, –um esse
Plurale:
praemolliti, –ae, –a esse
FUTURO
praemollitum esse
GERUNDIVO
praemolliendus, –a, –um
SUPINO
praemollitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praemollĭo
praemollis ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemŏlestĭa sost. femm. I decl.
praemōliens agg. part. pres. II cl.
praemōlĭor v. tr. dep. IV coniug.
praemolliens agg. part. pres. II cl.
praemollĭo v. tr. IV coniug.
praemollĭor v. tr. IV coniug.
praemollis agg. II cl.
praemollitūrūs agg. part. fut.
praemollitus agg. part. perf. I cl.
praemollitus agg. inf. perf.
praemŏnens agg. part. pres. II cl.
praemŏnĕo v. tr. II coniug.
praemŏnĕor v. tr. II coniug.
praemŏnĭtĭo sost. femm. III decl.
praemŏnĭtŏr sost. masch. III decl.
praemŏnĭtōrĭus agg. I cl.
praemonitum Sost. nt. II decl.
praemonitūrūs agg. part. fut.
praemŏnĭtŭs sost. masch. IV decl.
praemonitus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEMOLLIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android