Donazione

praemĭālis

(praemialis, praemialis, praemiale)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praemialis
Gen.
praemialis
Dat.
praemiali
Acc.
praemialem
Abl.
praemiali
Voc.
praemialis
PLURALE
Nom.
praemiales
Gen.
praemialĭum
Dat.
praemialĭbus
Acc.
praemiales
Abl.
praemialĭbus
Voc.
praemiales
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praemialis
Gen.
praemialis
Dat.
praemiali
Acc.
praemialem
Abl.
praemiali
Voc.
praemialis
PLURALE
Nom.
praemiales
Gen.
praemialĭum
Dat.
praemialĭbus
Acc.
praemiales
Abl.
praemialĭbus
Voc.
praemiales
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praemiale
Gen.
praemialis
Dat.
praemiali
Acc.
praemiale
Abl.
praemiali
Voc.
praemiale
PLURALE
Nom.
praemialĭa
Gen.
praemialĭum
Dat.
praemialĭbus
Acc.
praemialĭa
Abl.
praemialĭbus
Voc.
praemialĭa

‹ praemĕtŭor
praemĭans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĕtor v. tr. III coniug.
praemĕtŭens agg. part. pres. II cl.
praemĕtŭentĕr avv.
praemĕtŭo v. tr. e intr. III coniug.
praemĕtŭor v. tr. e intr. III coniug.
praemĭālis agg. II cl.
praemĭans agg. part. pres. II cl.
praemĭātŏr sost. masch. III decl.
praemĭātrix sost. femm. III decl.
praemĭcans agg. part. pres. II cl.
praemĭco v. intr. I coniug.
praemĭgrans agg. part. pres. II cl.
praemĭgro v. intr. I coniug.
praemĭnans agg. part. pres. II cl.
praeminatūrūs agg. part. fut.
praeminatus agg. part. perf. I cl.
praeminens agg. part. pres. II cl.
praemineo v. tr. e intr. II coniug.
praeminĕor v. tr. e intr. II coniug.
praemĭnistĕr sost. masch. II decl.
{{ID:PRAEMIALIS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android