praegestĭor - Diatesi passiva

(praegestĭo, praegestis, praegestīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praegestĭor
II sing.
praegestīris, praegestīre
III sing.
praegestītur
I plur.
praegestīmur
II plur.
praegestimĭni
III plur.
praegestiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praegestiēbar
II sing.
praegestiebāris, praegestiebāre
III sing.
praegestiebātur
I plur.
praegestiebāmur
II plur.
praegestiebamĭni
III plur.
praegestiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praegestĭar
II sing.
praegestiēris, praegestiēre
III sing.
praegestiētur
I plur.
praegestiēmur
II plur.
praegestiemĭni
III plur.
praegestientur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praegestĭar
II sing.
praegestiāris, praegestiāre
III sing.
praegestiātur
I plur.
praegestiāmur
II plur.
praegestiamĭni
III plur.
praegestiantur
IMPERFETTO
I sing.
praegestīrer
II sing.
praegestirēris, praegestirēre
III sing.
praegestirētur
I plur.
praegestirēmur
II plur.
praegestirēmini
III plur.
praegestirentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praegestīre
II plur.
praegestimĭni
FUTURO
II sing.
praegestītor
III sing.
praegestītor
II plur.
III plur.
praegestiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praegestīri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praegestiendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEGESTIOR100}}
---CACHE---