Donazione

praefŏdiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefŏdiens
Gen.
praefŏdientis
Dat.
praefŏdienti
Acc.
praefŏdientem
Abl.
praefŏdiens
Voc.
praefŏdienti
PLURALE
Nom.
praefŏdientes
Gen.
praefŏdientium
Dat.
praefŏdientibus
Acc.
praefŏdientes
Abl.
praefŏdientes
Voc.
praefŏdientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefŏdiens
Gen.
praefŏdientis
Dat.
praefŏdienti
Acc.
praefŏdientem
Abl.
praefŏdiens
Voc.
praefŏdienti
PLURALE
Nom.
praefŏdientes
Gen.
praefŏdientium
Dat.
praefŏdientibus
Acc.
praefŏdientes
Abl.
praefŏdientes
Voc.
praefŏdientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefŏdiens
Gen.
praefŏdientis
Dat.
praefŏdienti
Acc.
praefŏdiens
Abl.
praefŏdiens
Voc.
praefŏdienti
PLURALE
Nom.
praefŏdientia
Gen.
praefŏdientium
Dat.
praefŏdientibus
Acc.
praefŏdientia
Abl.
praefŏdientia
Voc.
praefŏdientibus

‹ praefōcor
praefŏdĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefocatūrūs agg. part. fut.
praefocatus agg. part. perf. I cl.
praefocatus agg. inf. perf.
praefōco v. tr. I coniug.
praefōcor v. tr. I coniug.
praefŏdiens agg. part. pres. II cl.
praefŏdĭo v. tr. III coniug. in -io
praefŏdĭor v. tr. III coniug. in -io
praefor v. tr. dep. I coniug.
praeformans agg. part. pres. II cl.
praeformātŏr sost. masch. III decl.
praeformatūrūs agg. part. fut.
praeformatus agg. part. perf. I cl.
praeformatus agg. inf. perf.
praeformīdans agg. part. pres. II cl.
praeformidatūrūs agg. part. fut.
praeformidatus agg. part. perf. I cl.
praeformidatus agg. inf. perf.
praeformīdo v. tr. I coniug.
praeformīdor v. tr. I coniug.
{{ID:PRAEFODIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android