praefōco - Diatesi attiva
(praefōco, praefōcas, praefocavi, praefocatum, praefōcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefōco
II sing.
praefōcas
III sing.
praefōcat
I plur.
praefōcāmus
II plur.
praefōcātis
III plur.
praefōcant
IMPERFETTO
I sing.
praefōcābam
II sing.
praefōcābas
III sing.
praefōcābat
I plur.
praefōcabāmus
II plur.
praefōcabātis
III plur.
praefōcābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefōcābo
II sing.
praefōcābis
III sing.
praefōcābit
I plur.
praefōcabĭmus
II plur.
praefōcabĭtis
III plur.
praefōcābunt
PERFETTO
I sing.
praefocavi
II sing.
praefocavisti
III sing.
praefocavit
I plur.
praefocavĭmus
II plur.
praefocavistis
III plur.
praefocavērunt, praefocavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefocavĕram
II sing.
praefocavĕras
III sing.
praefocavĕrat
I plur.
praefocaverāmus
II plur.
praefocaverātis
III plur.
praefocavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefocavĕro
II sing.
praefocavĕris
III sing.
praefocavĕrit
I plur.
praefocaverĭmus
II plur.
praefocaverĭtis
III plur.
praefocavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefōcem
II sing.
praefōces
III sing.
praefōcet
I plur.
praefōcēmus
II plur.
praefōcētis
III plur.
praefōcent
IMPERFETTO
I sing.
praefōcārem
II sing.
praefōcāres
III sing.
praefōcāret
I plur.
praefōcarēmus
II plur.
praefōcarētis
III plur.
praefōcārent
PERFETTO
I sing.
praefocavĕrim
II sing.
praefocavĕris
III sing.
praefocavĕrit
I plur.
praefocaverĭmus
II plur.
praefocaverĭtis
III plur.
praefocavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefocavissem
II sing.
praefocavisses
III sing.
praefocavisset
I plur.
praefocavissēmus
II plur.
praefocavissētis
III plur.
praefocavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefōca
II plur.
praefōcāte
FUTURO
II sing.
praefōcāto
III sing.
praefōcāto
II plur.
praefōcatōte
III plur.
praefōcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefōcans, –antis
FUTURO
praefocatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praefōcāre
PERFETTO
praefocavisse
FUTURO
Singolare:
praefocatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefocatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefōcandi
Dativo:
praefōcando
Accusativo:
ad praefōcandum
Ablativo:
praefōcando
SUPINO
praefocatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praefōco v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android