obtigor - Diatesi passiva
(obtigo, obtigis, obtexi, obtectum, obtigĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtigor
II sing.
obtigĕris, obtigĕre
III sing.
obtigĭtur
I plur.
obtigĭmur
II plur.
obtigimĭni
III plur.
obtiguntur
IMPERFETTO
I sing.
obtigēbar
II sing.
obtigebāris, obtigebāre
III sing.
obtigebātur
I plur.
obtigebāmur
II plur.
obtigebamĭni
III plur.
obtigebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtigar
II sing.
obtigēris, obtigēre
III sing.
obtigētur
I plur.
obtigēmur
II plur.
obtigemĭni
III plur.
obtigentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sum
II sing.
obtectus, –a, –um es
III sing.
obtectus, –a, –um est
I plur.
obtecti, –ae, –a sumus
II plur.
obtecti, –ae, –a estis
III plur.
obtecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um eram
II sing.
obtectus, –a, –um eras
III sing.
obtectus, –a, –um erat
I plur.
obtecti, –ae, –a eramus
II plur.
obtecti, –ae, –a eratis
III plur.
obtecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtectus, –a, –um ero
II sing.
obtectus, –a, –um eris
III sing.
obtectus, –a, –um erit
I plur.
obtecti, –ae, –a erimus
II plur.
obtecti, –ae, –a eritis
III plur.
obtecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtigar
II sing.
obtigāris, obtigāre
III sing.
obtigātur
I plur.
obtigāmur
II plur.
obtigamĭni
III plur.
obtigantur
IMPERFETTO
I sing.
obtigĕrer
II sing.
obtigerēris, obtigerēre
III sing.
obtigerētur
I plur.
obtigerēmur
II plur.
obtigeremĭni
III plur.
obtigerentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sim
II sing.
obtectus, –a, –um sis
III sing.
obtectus, –a, –um sit
I plur.
obtecti, –ae, –a simus
II plur.
obtecti, –ae, –a sitis
III plur.
obtecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um essem
II sing.
obtectus, –a, –um esses
III sing.
obtectus, –a, –um esset
I plur.
obtecti, –ae, –a essemus
II plur.
obtecti, –ae, –a essetis
III plur.
obtecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtigĕre
II plur.
obtigimĭni
FUTURO
II sing.
obtigĭtor
III sing.
obtigĭtor
II plur.
–
III plur.
obtiguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtigi
PERFETTO
Singolare:
obtectus, –a, –um esse
Plurale:
obtecti, –ae, –a esse
FUTURO
obtectum esse
GERUNDIVO
obtigendus, –a, –um
SUPINO
obtectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
obtigor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android