obtigor - Diatesi passiva

(obtigo, obtigis, obtexi, obtectum, obtigĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtigor
II sing.
obtigĕris, obtigĕre
III sing.
obtigĭtur
I plur.
obtigĭmur
II plur.
obtigimĭni
III plur.
obtiguntur
IMPERFETTO
I sing.
obtigēbar
II sing.
obtigebāris, obtigebāre
III sing.
obtigebātur
I plur.
obtigebāmur
II plur.
obtigebamĭni
III plur.
obtigebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtigar
II sing.
obtigēris, obtigēre
III sing.
obtigētur
I plur.
obtigēmur
II plur.
obtigemĭni
III plur.
obtigentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sum
II sing.
obtectus, –a, –um es
III sing.
obtectus, –a, –um est
I plur.
obtecti, –ae, –a sumus
II plur.
obtecti, –ae, –a estis
III plur.
obtecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um eram
II sing.
obtectus, –a, –um eras
III sing.
obtectus, –a, –um erat
I plur.
obtecti, –ae, –a eramus
II plur.
obtecti, –ae, –a eratis
III plur.
obtecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtectus, –a, –um ero
II sing.
obtectus, –a, –um eris
III sing.
obtectus, –a, –um erit
I plur.
obtecti, –ae, –a erimus
II plur.
obtecti, –ae, –a eritis
III plur.
obtecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtigar
II sing.
obtigāris, obtigāre
III sing.
obtigātur
I plur.
obtigāmur
II plur.
obtigamĭni
III plur.
obtigantur
IMPERFETTO
I sing.
obtigĕrer
II sing.
obtigerēris, obtigerēre
III sing.
obtigerētur
I plur.
obtigerēmur
II plur.
obtigeremĭni
III plur.
obtigerentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sim
II sing.
obtectus, –a, –um sis
III sing.
obtectus, –a, –um sit
I plur.
obtecti, –ae, –a simus
II plur.
obtecti, –ae, –a sitis
III plur.
obtecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um essem
II sing.
obtectus, –a, –um esses
III sing.
obtectus, –a, –um esset
I plur.
obtecti, –ae, –a essemus
II plur.
obtecti, –ae, –a essetis
III plur.
obtecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtigĕre
II plur.
obtigimĭni
FUTURO
II sing.
obtigĭtor
III sing.
obtigĭtor
II plur.
III plur.
obtiguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtigi
PERFETTO
Singolare:
obtectus, –a, –um esse
Plurale:
obtecti, –ae, –a esse
FUTURO
obtectum esse
GERUNDIVO
obtigendus, –a, –um
SUPINO
obtectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTIGOR100}}
---CACHE---