obtĭcescor - Diatesi passiva

(obtĭcesco, obtĭcescis, obticui, obtĭcescĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtĭcescor
II sing.
obtĭcescĕris, obtĭcescĕre
III sing.
obtĭcescĭtur
I plur.
obtĭcescĭmur
II plur.
obtĭcescimĭni
III plur.
obtĭcescuntur
IMPERFETTO
I sing.
obtĭcescēbar
II sing.
obtĭcescebāris, obtĭcescebāre
III sing.
obtĭcescebātur
I plur.
obtĭcescebāmur
II plur.
obtĭcescebamĭni
III plur.
obtĭcescebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtĭcescar
II sing.
obtĭcescēris, obtĭcescēre
III sing.
obtĭcescētur
I plur.
obtĭcescēmur
II plur.
obtĭcescemĭni
III plur.
obtĭcescentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtĭcescar
II sing.
obtĭcescāris, obtĭcescāre
III sing.
obtĭcescātur
I plur.
obtĭcescāmur
II plur.
obtĭcescamĭni
III plur.
obtĭcescantur
IMPERFETTO
I sing.
obtĭcescĕrer
II sing.
obtĭcescerēris, obtĭcescerēre
III sing.
obtĭcescerētur
I plur.
obtĭcescerēmur
II plur.
obtĭcesceremĭni
III plur.
obtĭcescerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtĭcescĕre
II plur.
obtĭcescĭmini
FUTURO
II sing.
obtĭcescĭtor
III sing.
obtĭcescĭtor
II plur.
III plur.
obtĭcescuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
obtĭcesci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
obtĭcescendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTICESCOR100}}