obtĭnĕor - Diatesi passiva
(obtĭnĕo, obtĭnes, obtinui, obtentum, obtĭnēre)verbo transitivo e intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtĭnĕor
II sing.
obtĭnēris, obtĭnēre
III sing.
obtĭnētur
I plur.
obtĭnēmur
II plur.
obtĭnemĭni
III plur.
obtĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
obtĭnēbar
II sing.
obtĭnebāris, obtĭnebāre
III sing.
obtĭnebātur
I plur.
obtĭnebāmur
II plur.
obtĭnebamĭni
III plur.
obtĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtĭnēbor
II sing.
obtĭnebĕris, obtĭnebĕre
III sing.
obtĭnebĭtur
I plur.
obtĭnebĭmur
II plur.
obtĭnebimĭni
III plur.
obtĭnebuntur
PERFETTO
I sing.
obtentus, –a, –um sum
II sing.
obtentus, –a, –um es
III sing.
obtentus, –a, –um est
I plur.
obtenti, –ae, –a sumus
II plur.
obtenti, –ae, –a estis
III plur.
obtenti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtentus, –a, –um eram
II sing.
obtentus, –a, –um eras
III sing.
obtentus, –a, –um erat
I plur.
obtenti, –ae, –a eramus
II plur.
obtenti, –ae, –a eratis
III plur.
obtenti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtentus, –a, –um ero
II sing.
obtentus, –a, –um eris
III sing.
obtentus, –a, –um erit
I plur.
obtenti, –ae, –a erimus
II plur.
obtenti, –ae, –a eritis
III plur.
obtenti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtĭnĕar
II sing.
obtĭneāris, obtĭneāre
III sing.
obtĭneātur
I plur.
obtĭneāmur
II plur.
obtĭneamĭni
III plur.
obtĭneantur
IMPERFETTO
I sing.
obtĭnērer
II sing.
obtĭnerēris, obtĭnerēre
III sing.
obtĭnerētur
I plur.
obtĭnerēmur
II plur.
obtĭneremĭni
III plur.
obtĭnerentur
PERFETTO
I sing.
obtentus, –a, –um sim
II sing.
obtentus, –a, –um sis
III sing.
obtentus, –a, –um sit
I plur.
obtenti, –ae, –a simus
II plur.
obtenti, –ae, –a sitis
III plur.
obtenti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtentus, –a, –um essem
II sing.
obtentus, –a, –um esses
III sing.
obtentus, –a, –um esset
I plur.
obtenti, –ae, –a essemus
II plur.
obtenti, –ae, –a essetis
III plur.
obtenti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtĭnēre
II plur.
obtĭnemĭni
FUTURO
II sing.
obtĭnētor
III sing.
obtĭnētor
II plur.
–
III plur.
obtĭnentor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtentus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtĭnēri
PERFETTO
Singolare:
obtentus, –a, –um esse
Plurale:
obtenti, –ae, –a esse
FUTURO
obtentum esse
GERUNDIVO
obtĭnendus, –a, –um
SUPINO
obtentu
Vedi la forma attiva di questo lemma
obtĭnĕor v. tr. e intr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android