obtĕror - Diatesi passiva

(obtĕro, obtĕris, obtrivi, obtritum, obtĕrĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕror
II sing.
obtĕrĕris, obtĕrĕre
III sing.
obtĕrĭtur
I plur.
obtĕrĭmur
II plur.
obtĕrimĭni
III plur.
obtĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕrēbar
II sing.
obtĕrebāris, obtĕrebāre
III sing.
obtĕrebātur
I plur.
obtĕrebāmur
II plur.
obtĕrebamĭni
III plur.
obtĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtĕrar
II sing.
obtĕrēris, obtĕrēre
III sing.
obtĕrētur
I plur.
obtĕrēmur
II plur.
obtĕremĭni
III plur.
obtĕrentur
PERFETTO
I sing.
obtritus, –a, –um sum
II sing.
obtritus, –a, –um es
III sing.
obtritus, –a, –um est
I plur.
obtriti, –ae, –a sumus
II plur.
obtriti, –ae, –a estis
III plur.
obtriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtritus, –a, –um eram
II sing.
obtritus, –a, –um eras
III sing.
obtritus, –a, –um erat
I plur.
obtriti, –ae, –a eramus
II plur.
obtriti, –ae, –a eratis
III plur.
obtriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtritus, –a, –um ero
II sing.
obtritus, –a, –um eris
III sing.
obtritus, –a, –um erit
I plur.
obtriti, –ae, –a erimus
II plur.
obtriti, –ae, –a eritis
III plur.
obtriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕrar
II sing.
obtĕrāris, obtĕrāre
III sing.
obtĕrātur
I plur.
obtĕrāmur
II plur.
obtĕramĭni
III plur.
obtĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕrĕrer
II sing.
obtĕrerēris, obtĕrerēre
III sing.
obtĕrerētur
I plur.
obtĕrerēmur
II plur.
obtĕreremĭni
III plur.
obtĕrerentur
PERFETTO
I sing.
obtritus, –a, –um sim
II sing.
obtritus, –a, –um sis
III sing.
obtritus, –a, –um sit
I plur.
obtriti, –ae, –a simus
II plur.
obtriti, –ae, –a sitis
III plur.
obtriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtritus, –a, –um essem
II sing.
obtritus, –a, –um esses
III sing.
obtritus, –a, –um esset
I plur.
obtriti, –ae, –a essemus
II plur.
obtriti, –ae, –a essetis
III plur.
obtriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtĕrĕre
II plur.
obtĕrimĭni
FUTURO
II sing.
obtĕrĭtor
III sing.
obtĕrĭtor
II plur.
III plur.
obtĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtĕri
PERFETTO
Singolare:
obtritus, –a, –um esse
Plurale:
obtriti, –ae, –a esse
FUTURO
obtritum esse
GERUNDIVO
obtĕrendus, –a, –um
SUPINO
obtritu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTEROR100}}
---CACHE---