obtĕnĕbror - Diatesi passiva
(obtĕnĕbro, obtĕnĕbras, obtenebravi, obtenebratum, obtĕnĕbrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕnĕbror
II sing.
obtĕnĕbrāris, obtĕnĕbrāre
III sing.
obtĕnĕbrātur
I plur.
obtĕnĕbrāmur
II plur.
obtĕnĕbramĭni
III plur.
obtĕnĕbrantur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕnĕbrābar
II sing.
obtĕnĕbrabāris, obtĕnĕbrabāre
III sing.
obtĕnĕbrabātur
I plur.
obtĕnĕbrabāmur
II plur.
obtĕnĕbrabamĭni
III plur.
obtĕnĕbrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtĕnĕbrābor
II sing.
obtĕnĕbrabĕris, obtĕnĕbrabĕre
III sing.
obtĕnĕbrabĭtur
I plur.
obtĕnĕbrabĭmur
II plur.
obtĕnĕbrabimĭni
III plur.
obtĕnĕbrabuntur
PERFETTO
I sing.
obtenebratus, –a, –um sum
II sing.
obtenebratus, –a, –um es
III sing.
obtenebratus, –a, –um est
I plur.
obtenebrati, –ae, –a sumus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a estis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtenebratus, –a, –um eram
II sing.
obtenebratus, –a, –um eras
III sing.
obtenebratus, –a, –um erat
I plur.
obtenebrati, –ae, –a eramus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a eratis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtenebratus, –a, –um ero
II sing.
obtenebratus, –a, –um eris
III sing.
obtenebratus, –a, –um erit
I plur.
obtenebrati, –ae, –a erimus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a eritis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕnĕbrer
II sing.
obtĕnĕbrēris, obtĕnĕbrēre
III sing.
obtĕnĕbrētur
I plur.
obtĕnĕbrēmur
II plur.
obtĕnĕbremĭni
III plur.
obtĕnĕbrentur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕnĕbrārer
II sing.
obtĕnĕbrarēris, obtĕnĕbrarēre
III sing.
obtĕnĕbrarētur
I plur.
obtĕnĕbrarēmur
II plur.
obtĕnĕbraremĭni
III plur.
obtĕnĕbrarentur
PERFETTO
I sing.
obtenebratus, –a, –um sim
II sing.
obtenebratus, –a, –um sis
III sing.
obtenebratus, –a, –um sit
I plur.
obtenebrati, –ae, –a simus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a sitis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtenebratus, –a, –um essem
II sing.
obtenebratus, –a, –um esses
III sing.
obtenebratus, –a, –um esset
I plur.
obtenebrati, –ae, –a essemus
II plur.
obtenebrati, –ae, –a essetis
III plur.
obtenebrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtĕnĕbrāre
II plur.
obtĕnĕbramĭni
FUTURO
II sing.
obtĕnĕbrātor
III sing.
obtĕnĕbrātor
II plur.
–
III plur.
obtĕnĕbrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtenebratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtĕnĕbrāri
PERFETTO
Singolare:
obtenebratus, –a, –um esse
Plurale:
obtenebrati, –ae, –a esse
FUTURO
obtenebratum esse
GERUNDIVO
obtĕnĕbrandus, –a, –um
SUPINO
obtenebratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
obtĕnĕbror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android