obtempĕro - Diatesi attiva

(obtempĕro, obtempĕras, obtemperavi, obtemperatum, obtempĕrāre)

verbo intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtempĕro
II sing.
obtempĕras
III sing.
obtempĕrat
I plur.
obtempĕrāmus
II plur.
obtempĕrātis
III plur.
obtempĕrant
IMPERFETTO
I sing.
obtempĕrābam
II sing.
obtempĕrābas
III sing.
obtempĕrābat
I plur.
obtempĕrabāmus
II plur.
obtempĕrabātis
III plur.
obtempĕrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtempĕrābo
II sing.
obtempĕrābis
III sing.
obtempĕrābit
I plur.
obtempĕrabĭmus
II plur.
obtempĕrabĭtis
III plur.
obtempĕrābunt
PERFETTO
I sing.
obtemperavi
II sing.
obtemperavisti
III sing.
obtemperavit
I plur.
obtemperavĭmus
II plur.
obtemperavistis
III plur.
obtemperavērunt, obtemperavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtemperavĕram
II sing.
obtemperavĕras
III sing.
obtemperavĕrat
I plur.
obtemperaverāmus
II plur.
obtemperaverātis
III plur.
obtemperavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtemperavĕro
II sing.
obtemperavĕris
III sing.
obtemperavĕrit
I plur.
obtemperaverĭmus
II plur.
obtemperaverĭtis
III plur.
obtemperavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtempĕrem
II sing.
obtempĕres
III sing.
obtempĕret
I plur.
obtempĕrēmus
II plur.
obtempĕrētis
III plur.
obtempĕrent
IMPERFETTO
I sing.
obtempĕrārem
II sing.
obtempĕrāres
III sing.
obtempĕrāret
I plur.
obtempĕrarēmus
II plur.
obtempĕrarētis
III plur.
obtempĕrārent
PERFETTO
I sing.
obtemperavĕrim
II sing.
obtemperavĕris
III sing.
obtemperavĕrit
I plur.
obtemperaverĭmus
II plur.
obtemperaverĭtis
III plur.
obtemperavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtemperavissem
II sing.
obtemperavisses
III sing.
obtemperavisset
I plur.
obtemperavissēmus
II plur.
obtemperavissētis
III plur.
obtemperavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtempĕra
II plur.
obtempĕrāte
FUTURO
II sing.
obtempĕrāto
III sing.
obtempĕrāto
II plur.
obtempĕratōte
III plur.
obtempĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
obtempĕrans, –antis
FUTURO
obtemperatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
obtempĕrāre
PERFETTO
obtemperavisse
FUTURO
Singolare:
obtemperatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
obtemperatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
obtempĕrandi
Dativo:
obtempĕrando
Accusativo:
ad obtempĕrandum
Ablativo:
obtempĕrando
SUPINO
obtemperatum






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTEMPERO100}}
---CACHE---