obtĕgor - Diatesi passiva
(obtĕgo, obtĕgis, obtexi, obtectum, obtĕgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕgor
II sing.
obtĕgĕris, obtĕgĕre
III sing.
obtĕgĭtur
I plur.
obtĕgĭmur
II plur.
obtĕgimĭni
III plur.
obtĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕgēbar
II sing.
obtĕgebāris, obtĕgebāre
III sing.
obtĕgebātur
I plur.
obtĕgebāmur
II plur.
obtĕgebamĭni
III plur.
obtĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtĕgar
II sing.
obtĕgēris, obtĕgēre
III sing.
obtĕgētur
I plur.
obtĕgēmur
II plur.
obtĕgemĭni
III plur.
obtĕgentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sum
II sing.
obtectus, –a, –um es
III sing.
obtectus, –a, –um est
I plur.
obtecti, –ae, –a sumus
II plur.
obtecti, –ae, –a estis
III plur.
obtecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um eram
II sing.
obtectus, –a, –um eras
III sing.
obtectus, –a, –um erat
I plur.
obtecti, –ae, –a eramus
II plur.
obtecti, –ae, –a eratis
III plur.
obtecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtectus, –a, –um ero
II sing.
obtectus, –a, –um eris
III sing.
obtectus, –a, –um erit
I plur.
obtecti, –ae, –a erimus
II plur.
obtecti, –ae, –a eritis
III plur.
obtecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtĕgar
II sing.
obtĕgāris, obtĕgāre
III sing.
obtĕgātur
I plur.
obtĕgāmur
II plur.
obtĕgamĭni
III plur.
obtĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
obtĕgĕrer
II sing.
obtĕgerēris, obtĕgerēre
III sing.
obtĕgerētur
I plur.
obtĕgerēmur
II plur.
obtĕgeremĭni
III plur.
obtĕgerentur
PERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um sim
II sing.
obtectus, –a, –um sis
III sing.
obtectus, –a, –um sit
I plur.
obtecti, –ae, –a simus
II plur.
obtecti, –ae, –a sitis
III plur.
obtecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtectus, –a, –um essem
II sing.
obtectus, –a, –um esses
III sing.
obtectus, –a, –um esset
I plur.
obtecti, –ae, –a essemus
II plur.
obtecti, –ae, –a essetis
III plur.
obtecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtĕgĕre
II plur.
obtĕgimĭni
FUTURO
II sing.
obtĕgĭtor
III sing.
obtĕgĭtor
II plur.
–
III plur.
obtĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtĕgi
PERFETTO
Singolare:
obtectus, –a, –um esse
Plurale:
obtecti, –ae, –a esse
FUTURO
obtectum esse
GERUNDIVO
obtĕgendus, –a, –um
SUPINO
obtectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
obtĕgor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android