obsōnātŏr

(obsōnātŏr, obsonatoris)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obsōnātŏr
Gen.
obsonatoris
Dat.
obsonatori
Acc.
obsonatorem
Abl.
obsonatore
Voc.
obsōnātŏr
PLURALE
Nom.
obsonatores
Gen.
obsonatorum
Dat.
obsonatorĭbus
Acc.
obsonatores
Abl.
obsonatorĭbus
Voc.
obsonatores




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSONATOR100}}
---CACHE---