obsonatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obsonaturus
Gen.
obsonaturi
Dat.
obsonaturo
Acc.
obsonaturum
Abl.
obsonature
Voc.
obsonaturo
PLURALE
Nom.
obsonaturi
Gen.
obsonatorum
Dat.
obsonaturis
Acc.
obsonaturos
Abl.
obsonaturi
Voc.
obsonaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obsonatura
Gen.
obsonaturae
Dat.
obsonaturae
Acc.
obsonaturam
Abl.
obsonatura
Voc.
obsonatura
PLURALE
Nom.
obsonaturae
Gen.
obsonaturarum
Dat.
obsonaturis
Acc.
obsonaturas
Abl.
obsonaturae
Voc.
obsonaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obsonaturum
Gen.
obsonaturi
Dat.
obsonaturo
Acc.
obsonaturum
Abl.
obsonaturum
Voc.
obsonaturo
PLURALE
Nom.
obsonatura
Gen.
obsonaturorum
Dat.
obsonaturis
Acc.
obsonatura
Abl.
obsonatura
Voc.
obsonaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSONATURUS100}}
---CACHE---