obsŏlētor - Diatesi passiva

(obsŏlēto, obsŏlētas, obsoletavi, obsoletatum, obsŏlētāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obsŏlētor
II sing.
obsŏlētāris, obsŏlētāre
III sing.
obsŏlētātur
I plur.
obsŏlētāmur
II plur.
obsŏlētamĭni
III plur.
obsŏlētantur
IMPERFETTO
I sing.
obsŏlētābar
II sing.
obsŏlētabāris, obsŏlētabāre
III sing.
obsŏlētabātur
I plur.
obsŏlētabāmur
II plur.
obsŏlētabamĭni
III plur.
obsŏlētabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obsŏlētābor
II sing.
obsŏlētabĕris, obsŏlētabĕre
III sing.
obsŏlētabĭtur
I plur.
obsŏlētabĭmur
II plur.
obsŏlētabimĭni
III plur.
obsŏlētabuntur
PERFETTO
I sing.
obsoletatus, –a, –um sum
II sing.
obsoletatus, –a, –um es
III sing.
obsoletatus, –a, –um est
I plur.
obsoletati, –ae, –a sumus
II plur.
obsoletati, –ae, –a estis
III plur.
obsoletati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsoletatus, –a, –um eram
II sing.
obsoletatus, –a, –um eras
III sing.
obsoletatus, –a, –um erat
I plur.
obsoletati, –ae, –a eramus
II plur.
obsoletati, –ae, –a eratis
III plur.
obsoletati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obsoletatus, –a, –um ero
II sing.
obsoletatus, –a, –um eris
III sing.
obsoletatus, –a, –um erit
I plur.
obsoletati, –ae, –a erimus
II plur.
obsoletati, –ae, –a eritis
III plur.
obsoletati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obsŏlēter
II sing.
obsŏlētēris, obsŏlētēre
III sing.
obsŏlētētur
I plur.
obsŏlētēmur
II plur.
obsŏlētemĭni
III plur.
obsŏlētentur
IMPERFETTO
I sing.
obsŏlētārer
II sing.
obsŏlētarēris, obsŏlētarēre
III sing.
obsŏlētarētur
I plur.
obsŏlētarēmur
II plur.
obsŏlētaremĭni
III plur.
obsŏlētarentur
PERFETTO
I sing.
obsoletatus, –a, –um sim
II sing.
obsoletatus, –a, –um sis
III sing.
obsoletatus, –a, –um sit
I plur.
obsoletati, –ae, –a simus
II plur.
obsoletati, –ae, –a sitis
III plur.
obsoletati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsoletatus, –a, –um essem
II sing.
obsoletatus, –a, –um esses
III sing.
obsoletatus, –a, –um esset
I plur.
obsoletati, –ae, –a essemus
II plur.
obsoletati, –ae, –a essetis
III plur.
obsoletati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obsŏlētāre
II plur.
obsŏlētamĭni
FUTURO
II sing.
obsŏlētātor
III sing.
obsŏlētātor
II plur.
III plur.
obsŏlētantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obsoletatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obsŏlētāri
PERFETTO
Singolare:
obsoletatus, –a, –um esse
Plurale:
obsoletati, –ae, –a esse
FUTURO
obsoletatum esse
GERUNDIVO
obsŏlētandus, –a, –um
SUPINO
obsoletatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSOLETOR100}}
---CACHE---