inrogatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inrogaturus
Gen.
inrogaturi
Dat.
inrogaturo
Acc.
inrogaturum
Abl.
inrogature
Voc.
inrogaturo
PLURALE
Nom.
inrogaturi
Gen.
inrogatorum
Dat.
inrogaturis
Acc.
inrogaturos
Abl.
inrogaturi
Voc.
inrogaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inrogatura
Gen.
inrogaturae
Dat.
inrogaturae
Acc.
inrogaturam
Abl.
inrogatura
Voc.
inrogatura
PLURALE
Nom.
inrogaturae
Gen.
inrogaturarum
Dat.
inrogaturis
Acc.
inrogaturas
Abl.
inrogaturae
Voc.
inrogaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inrogaturum
Gen.
inrogaturi
Dat.
inrogaturo
Acc.
inrogaturum
Abl.
inrogaturum
Voc.
inrogaturo
PLURALE
Nom.
inrogatura
Gen.
inrogaturorum
Dat.
inrogaturis
Acc.
inrogatura
Abl.
inrogatura
Voc.
inrogaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INROGATURUS100}}
---CACHE---