inprobatus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inprobatus
Gen.
inprobati
Dat.
inprobato
Acc.
inprobatum
Abl.
inprobato
Voc.
inprobate
PLURALE
Nom.
inprobati
Gen.
inprobatōrum
Dat.
inprobatis
Acc.
inprobatos
Abl.
inprobatis
Voc.
inprobati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inprobată
Gen.
inprobatae
Dat.
inprobatae
Acc.
inprobatam
Abl.
inprobatā
Voc.
inprobată
PLURALE
Nom.
inprobatae
Gen.
inprobatārum
Dat.
inprobatis
Acc.
inprobatas
Abl.
inprobatis
Voc.
inprobatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inprobatum
Gen.
inprobati
Dat.
inprobato
Acc.
inprobatum
Abl.
inprobato
Voc.
inprobatum
PLURALE
Nom.
inprobata
Gen.
inprobatōrum
Dat.
inprobatis
Acc.
inprobata
Abl.
inprobatis
Voc.
inprobata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPROBATUS200}}
---CACHE---