inprŏbātŏr

(inprŏbātŏr, inprobatoris)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inprŏbātŏr
Gen.
inprobatoris
Dat.
inprobatori
Acc.
inprobatorem
Abl.
inprobatore
Voc.
inprŏbātŏr
PLURALE
Nom.
inprobatores
Gen.
inprobatorum
Dat.
inprobatorĭbus
Acc.
inprobatores
Abl.
inprobatorĭbus
Voc.
inprobatores




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPROBATOR100}}
---CACHE---