inpĕrātīvus

(inperativus, inperativă, inperativum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperativus
Gen.
inperativi
Dat.
inperativo
Acc.
inperativum
Abl.
inperativo
Voc.
inperative
PLURALE
Nom.
inperativi
Gen.
inperativōrum
Dat.
inperativis
Acc.
inperativos
Abl.
inperativis
Voc.
inperativi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inperativă
Gen.
inperativae
Dat.
inperativae
Acc.
inperativam
Abl.
inperativā
Voc.
inperativă
PLURALE
Nom.
inperativae
Gen.
inperativārum
Dat.
inperativis
Acc.
inperativas
Abl.
inperativis
Voc.
inperativae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inperativum
Gen.
inperativi
Dat.
inperativo
Acc.
inperativum
Abl.
inperativo
Voc.
inperativum
PLURALE
Nom.
inperativa
Gen.
inperativōrum
Dat.
inperativis
Acc.
inperativa
Abl.
inperativis
Voc.
inperativa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERATIVUS100}}
---CACHE---