inpĕrātŭs

(inperatŭs, inperatūs)

sostantivo maschile IV declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperatŭs
Gen.
inperatūs
Dat.
inperatui
Acc.
inperatum
Abl.
inperatu
Voc.
inperatŭs
PLURALE
Nom.
inperatūs
Gen.
inperatŭum
Dat.
inperatĭbus
Acc.
inperatūs
Abl.
inperatĭbus
Voc.
inperatūs




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERATUS100}}
---CACHE---