Donazione

exordĭor - Diatesi attiva

(exordĭor, exordīris, exorsus sum, exordīri)

verbo transitivo deponente IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exordĭor
II sing.
exordīris, exordīre
III sing.
exordītur
I plur.
exordīmur
II plur.
exordimĭni
III plur.
exordiuntur
IMPERFETTO
I sing.
exordiēbar
II sing.
exordiebāris, exordiebāre
III sing.
exordiebātur
I plur.
exordiebāmur
II plur.
exordiebamĭni
III plur.
exordiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exordĭar
II sing.
exordiēris, exordiēre
III sing.
exordiētur
I plur.
exordiēmur
II plur.
exordiemĭni
III plur.
exordientur
PERFETTO
I sing.
exorsus, –a, –um sum
II sing.
exorsus, –a, –um es
III sing.
exorsus, –a, –um est
I plur.
exorsi, –ae, –a sumus
II plur.
exorsi, –ae, –a estis
III plur.
exorsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exorsus, –a, –um eram
II sing.
exorsus, –a, –um eras
III sing.
exorsus, –a, –um erat
I plur.
exorsi, –ae, –a eramus
II plur.
exorsi, –ae, –a eratis
III plur.
exorsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exorsus, –a, –um ero
II sing.
exorsus, –a, –um eris
III sing.
exorsus, –a, –um erit
I plur.
exorsi, –ae, –a erimus
II plur.
exorsi, –ae, –a eritis
III plur.
exorsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exordĭar
II sing.
exordiāris, exordiāre
III sing.
exordiātur
I plur.
exordiāmur
II plur.
exordiamĭni
III plur.
exordiantur
IMPERFETTO
I sing.
exordīrer
II sing.
exordirēris, exordirēre
III sing.
exordirētur
I plur.
exordirēmur
II plur.
exordirēmini
III plur.
exordirentur
PERFETTO
I sing.
exorsus, –a, –um sim
II sing.
exorsus, –a, –um sis
III sing.
exorsus, –a, –um sit
I plur.
exorsi, –ae, –a simus
II plur.
exorsi, –ae, –a sitis
III plur.
exorsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exorsus, –a, –um essem
II sing.
exorsus, –a, –um esses
III sing.
exorsus, –a, –um esset
I plur.
exorsi, –ae, –a essemus
II plur.
exorsi, –ae, –a essetis
III plur.
exorsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exordīre
II plur.
exordimĭni
FUTURO
II sing.
exordītor
III sing.
exordītor
II plur.
–
III plur.
exordiuntor
INFINITO
PRESENTE
exordīri
PERFETTO
Singolare:
exorsus, –a, –um esse
Plurale:
exorsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
exorsūrūm, –am, –ūm
Plurale:
exorsūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
exordiens, –ientis
FUTURO
exorsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
exorsum
Passivo:
exorsu
GERUNDIO
Genitivo:
exordiendi
Dativo:
exordiendo
Accusativo:
ad exordiendum
Ablativo:
exordiendo
GERUNDIVO
exordiendus, –a, –um



‹ exordiens
exordĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
exorcista sost. masch. I decl.
exorcizans agg. part. pres. II cl.
exorcizo v. tr. I coniug.
exorcizor v. tr. I coniug.
exordiens agg. part. pres. II cl.
exordĭor v. tr. dep. IV coniug.
exordĭum Sost. nt. II decl.
exŏriens agg. part. pres. II cl.
exŏrĭor v. intr. dep. IV coniug.
exornans agg. part. pres. II cl.
exornātĭo sost. femm. III decl.
exornātŏr sost. masch. III decl.
exornatūrūs agg. part. fut.
exornātus agg. part. perf. I cl.
exornatus agg. inf. perf.
exorno v. tr. I coniug.
exornor v. tr. I coniug.
exōro v. tr. I coniug.
exōror v. tr. I coniug.
exors agg. II cl.
{{ID:EXORDIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android