exōror - Diatesi passiva
(exōro, exōras, exoravi, exoratum, exōrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exōror
II sing.
exōrāris, exōrāre
III sing.
exōrātur
I plur.
exōrāmur
II plur.
exōramĭni
III plur.
exōrantur
IMPERFETTO
I sing.
exōrābar
II sing.
exōrabāris, exōrabāre
III sing.
exōrabātur
I plur.
exōrabāmur
II plur.
exōrabamĭni
III plur.
exōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exōrābor
II sing.
exōrabĕris, exōrabĕre
III sing.
exōrabĭtur
I plur.
exōrabĭmur
II plur.
exōrabimĭni
III plur.
exōrabuntur
PERFETTO
I sing.
exoratus, –a, –um sum
II sing.
exoratus, –a, –um es
III sing.
exoratus, –a, –um est
I plur.
exorati, –ae, –a sumus
II plur.
exorati, –ae, –a estis
III plur.
exorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exoratus, –a, –um eram
II sing.
exoratus, –a, –um eras
III sing.
exoratus, –a, –um erat
I plur.
exorati, –ae, –a eramus
II plur.
exorati, –ae, –a eratis
III plur.
exorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exoratus, –a, –um ero
II sing.
exoratus, –a, –um eris
III sing.
exoratus, –a, –um erit
I plur.
exorati, –ae, –a erimus
II plur.
exorati, –ae, –a eritis
III plur.
exorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exōrer
II sing.
exōrēris, exōrēre
III sing.
exōrētur
I plur.
exōrēmur
II plur.
exōremĭni
III plur.
exōrentur
IMPERFETTO
I sing.
exōrārer
II sing.
exōrarēris, exōrarēre
III sing.
exōrarētur
I plur.
exōrarēmur
II plur.
exōraremĭni
III plur.
exōrarentur
PERFETTO
I sing.
exoratus, –a, –um sim
II sing.
exoratus, –a, –um sis
III sing.
exoratus, –a, –um sit
I plur.
exorati, –ae, –a simus
II plur.
exorati, –ae, –a sitis
III plur.
exorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exoratus, –a, –um essem
II sing.
exoratus, –a, –um esses
III sing.
exoratus, –a, –um esset
I plur.
exorati, –ae, –a essemus
II plur.
exorati, –ae, –a essetis
III plur.
exorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exōrāre
II plur.
exōramĭni
FUTURO
II sing.
exōrātor
III sing.
exōrātor
II plur.
–
III plur.
exōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exōrāri
PERFETTO
Singolare:
exoratus, –a, –um esse
Plurale:
exorati, –ae, –a esse
FUTURO
exoratum esse
GERUNDIVO
exōrandus, –a, –um
SUPINO
exoratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exōror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android