Donazione

dilibuens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dilibuens
Gen.
dilibuentis
Dat.
dilibuenti
Acc.
dilibuentem
Abl.
dilibuens
Voc.
dilibuenti
PLURALE
Nom.
dilibuentes
Gen.
dilibuentium
Dat.
dilibuentibus
Acc.
dilibuentes
Abl.
dilibuentes
Voc.
dilibuentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dilibuens
Gen.
dilibuentis
Dat.
dilibuenti
Acc.
dilibuentem
Abl.
dilibuens
Voc.
dilibuenti
PLURALE
Nom.
dilibuentes
Gen.
dilibuentium
Dat.
dilibuentibus
Acc.
dilibuentes
Abl.
dilibuentes
Voc.
dilibuentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dilibuens
Gen.
dilibuentis
Dat.
dilibuenti
Acc.
dilibuens
Abl.
dilibuens
Voc.
dilibuenti
PLURALE
Nom.
dilibuentia
Gen.
dilibuentium
Dat.
dilibuentibus
Acc.
dilibuentia
Abl.
dilibuentia
Voc.
dilibuentibus

‹ dilectus
dilibuo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dīlectŏr sost. masch. III decl.
dilectūrūs agg. part. fut.
dilectus sost. masch. IV decl.
dīlectus agg. part. perf. I cl.
dilectus agg. inf. perf.
dilibuens agg. part. pres. II cl.
dilibuo v. tr. III coniug.
dilibuor v. tr. III coniug.
dilibutūrūs agg. part. fut.
dilibutus agg. part. perf. I cl.
dilibutus agg. inf. perf.
dīlīdens agg. part. pres. II cl.
dīlīdo v. tr. III coniug.
dīlīdor v. tr. III coniug.
dīlĭgens agg. part. pres. II cl.
dīlĭgentĕr avv.
dīlĭgentĭa sost. femm. I decl.
dīlĭgĭbĭlis agg. II cl.
dīlĭgo v. tr. III coniug.
dīlĭgor v. tr. III coniug.
{{ID:DILIBUENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android