Donazione

dīlectus

(dilectus, dilectă, dilectum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dilectus
Gen.
dilecti
Dat.
dilecto
Acc.
dilectum
Abl.
dilecto
Voc.
dilecte
PLURALE
Nom.
dilecti
Gen.
dilectōrum
Dat.
dilectis
Acc.
dilectos
Abl.
dilectis
Voc.
dilecti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dilectă
Gen.
dilectae
Dat.
dilectae
Acc.
dilectam
Abl.
dilectā
Voc.
dilectă
PLURALE
Nom.
dilectae
Gen.
dilectārum
Dat.
dilectis
Acc.
dilectas
Abl.
dilectis
Voc.
dilectae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dilectum
Gen.
dilecti
Dat.
dilecto
Acc.
dilectum
Abl.
dilecto
Voc.
dilectum
PLURALE
Nom.
dilecta
Gen.
dilectōrum
Dat.
dilectis
Acc.
dilecta
Abl.
dilectis
Voc.
dilecta

‹ dilectus
dilectus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dīlecti sost. masch. pl. II decl.
dīlectĭo sost. femm. III decl.
dīlectŏr sost. masch. III decl.
dilectūrūs agg. part. fut.
dilectus sost. masch. IV decl.
dīlectus agg. part. perf. I cl.
dilectus agg. inf. perf.
dilibuens agg. part. pres. II cl.
dilibuo v. tr. III coniug.
dilibuor v. tr. III coniug.
dilibutūrūs agg. part. fut.
dilibutus agg. part. perf. I cl.
dilibutus agg. inf. perf.
dīlīdens agg. part. pres. II cl.
dīlīdo v. tr. III coniug.
dīlīdor v. tr. III coniug.
dīlĭgens agg. part. pres. II cl.
dīlĭgentĕr avv.
dīlĭgentĭa sost. femm. I decl.
dīlĭgĭbĭlis agg. II cl.
{{ID:DILECTUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android