Donazione

dīlĭgor - Diatesi passiva

(dīlĭgo, dīlĭgis, dilexi, dilectum, dīlĭgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīlĭgor
II sing.
dīlĭgĕris, dīlĭgĕre
III sing.
dīlĭgĭtur
I plur.
dīlĭgĭmur
II plur.
dīlĭgimĭni
III plur.
dīlĭguntur
IMPERFETTO
I sing.
dīlĭgēbar
II sing.
dīlĭgebāris, dīlĭgebāre
III sing.
dīlĭgebātur
I plur.
dīlĭgebāmur
II plur.
dīlĭgebamĭni
III plur.
dīlĭgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīlĭgar
II sing.
dīlĭgēris, dīlĭgēre
III sing.
dīlĭgētur
I plur.
dīlĭgēmur
II plur.
dīlĭgemĭni
III plur.
dīlĭgentur
PERFETTO
I sing.
dilectus, –a, –um sum
II sing.
dilectus, –a, –um es
III sing.
dilectus, –a, –um est
I plur.
dilecti, –ae, –a sumus
II plur.
dilecti, –ae, –a estis
III plur.
dilecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilectus, –a, –um eram
II sing.
dilectus, –a, –um eras
III sing.
dilectus, –a, –um erat
I plur.
dilecti, –ae, –a eramus
II plur.
dilecti, –ae, –a eratis
III plur.
dilecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dilectus, –a, –um ero
II sing.
dilectus, –a, –um eris
III sing.
dilectus, –a, –um erit
I plur.
dilecti, –ae, –a erimus
II plur.
dilecti, –ae, –a eritis
III plur.
dilecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīlĭgar
II sing.
dīlĭgāris, dīlĭgāre
III sing.
dīlĭgātur
I plur.
dīlĭgāmur
II plur.
dīlĭgamĭni
III plur.
dīlĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
dīlĭgĕrer
II sing.
dīlĭgerēris, dīlĭgerēre
III sing.
dīlĭgerētur
I plur.
dīlĭgerēmur
II plur.
dīlĭgeremĭni
III plur.
dīlĭgerentur
PERFETTO
I sing.
dilectus, –a, –um sim
II sing.
dilectus, –a, –um sis
III sing.
dilectus, –a, –um sit
I plur.
dilecti, –ae, –a simus
II plur.
dilecti, –ae, –a sitis
III plur.
dilecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dilectus, –a, –um essem
II sing.
dilectus, –a, –um esses
III sing.
dilectus, –a, –um esset
I plur.
dilecti, –ae, –a essemus
II plur.
dilecti, –ae, –a essetis
III plur.
dilecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīlĭgĕre
II plur.
dīlĭgimĭni
FUTURO
II sing.
dīlĭgĭtor
III sing.
dīlĭgĭtor
II plur.
–
III plur.
dīlĭguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
dilectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīlĭgi
PERFETTO
Singolare:
dilectus, –a, –um esse
Plurale:
dilecti, –ae, –a esse
FUTURO
dilectum esse
GERUNDIVO
dīlĭgendus, –a, –um
SUPINO
dilectu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ dīlĭgo
dīlōrīcans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dīlĭgens agg. part. pres. II cl.
dīlĭgentĕr avv.
dīlĭgentĭa sost. femm. I decl.
dīlĭgĭbĭlis agg. II cl.
dīlĭgo v. tr. III coniug.
dīlĭgor v. tr. III coniug.
dīlōrīcans agg. part. pres. II cl.
diloricatūrūs agg. part. fut.
diloricatus agg. part. perf. I cl.
diloricatus agg. inf. perf.
dīlōrīco v. tr. I coniug.
dīlōrīcor v. tr. I coniug.
dīlōris agg. II cl.
dīlūcens agg. part. pres. II cl.
dīlūcĕo v. intr. II coniug.
dīlūcescens agg. part. pres. II cl.
dīlūcesco v. intr. III coniug.
dīlūcĭdans agg. part. pres. II cl.
dilucidatūrūs agg. part. fut.
dilucidatus agg. part. perf. I cl.
{{ID:DILIGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android