Donazione

depraedatus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
depraedatus
Gen.
depraedati
Dat.
depraedato
Acc.
depraedatum
Abl.
depraedato
Voc.
depraedate
PLURALE
Nom.
depraedati
Gen.
depraedatōrum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedatos
Abl.
depraedatis
Voc.
depraedati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
depraedată
Gen.
depraedatae
Dat.
depraedatae
Acc.
depraedatam
Abl.
depraedatā
Voc.
depraedată
PLURALE
Nom.
depraedatae
Gen.
depraedatārum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedatas
Abl.
depraedatis
Voc.
depraedatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
depraedatum
Gen.
depraedati
Dat.
depraedato
Acc.
depraedatum
Abl.
depraedato
Voc.
depraedatum
PLURALE
Nom.
depraedata
Gen.
depraedatōrum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedata
Abl.
depraedatis
Voc.
depraedata

‹ depraedatus
dēpraedo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpraedans agg. part. pres. II cl.
dēpraedātĭo sost. femm. III decl.
dēpraedātŏr sost. masch. III decl.
depraedatūrūs agg. part. fut.
depraedatus agg. part. perf. I cl.
depraedatus agg. inf. perf.
dēpraedo v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. dep. I coniug.
dēpraesentĭārum avv.
dēprans agg. II cl.
dēprāvans agg. part. pres. II cl.
dēprāvāte avv.
dēprāvātĭo sost. femm. III decl.
depravatūrūs agg. part. fut.
depravatus agg. part. perf. I cl.
depravatus agg. inf. perf.
dēprāvo v. tr. I coniug.
dēprāvor v. tr. I coniug.
dēprĕcābĭlis agg. II cl.
{{ID:DEPRAEDATUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android