Donazione

depraedatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
depraedatus
Gen.
depraedati
Dat.
depraedato
Acc.
depraedatum
Abl.
depraedate
Voc.
depraedato
PLURALE
Nom.
depraedati
Gen.
depraedatōrum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedatos
Abl.
depraedati
Voc.
depraedatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
depraedată
Gen.
depraedatae
Dat.
depraedatae
Acc.
depraedatam
Abl.
depraedată
Voc.
depraedatā
PLURALE
Nom.
depraedatae
Gen.
depraedatārum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedatas
Abl.
depraedatae
Voc.
depraedatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
depraedatum
Gen.
depraedati
Dat.
depraedato
Acc.
depraedatum
Abl.
depraedatum
Voc.
depraedato
PLURALE
Nom.
depraedata
Gen.
depraedatōrum
Dat.
depraedatis
Acc.
depraedata
Abl.
depraedata
Voc.
depraedatis

‹ depraedatūrūs
depraedatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpōtor v. tr. I coniug.
dēpraedans agg. part. pres. II cl.
dēpraedātĭo sost. femm. III decl.
dēpraedātŏr sost. masch. III decl.
depraedatūrūs agg. part. fut.
depraedatus agg. part. perf. I cl.
depraedatus agg. inf. perf.
dēpraedo v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. dep. I coniug.
dēpraesentĭārum avv.
dēprans agg. II cl.
dēprāvans agg. part. pres. II cl.
dēprāvāte avv.
dēprāvātĭo sost. femm. III decl.
depravatūrūs agg. part. fut.
depravatus agg. part. perf. I cl.
depravatus agg. inf. perf.
dēprāvo v. tr. I coniug.
dēprāvor v. tr. I coniug.
{{ID:DEPRAEDATUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android