Donazione

depraedatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
depraedaturus
Gen.
depraedaturi
Dat.
depraedaturo
Acc.
depraedaturum
Abl.
depraedature
Voc.
depraedaturo
PLURALE
Nom.
depraedaturi
Gen.
depraedatorum
Dat.
depraedaturis
Acc.
depraedaturos
Abl.
depraedaturi
Voc.
depraedaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
depraedatura
Gen.
depraedaturae
Dat.
depraedaturae
Acc.
depraedaturam
Abl.
depraedatura
Voc.
depraedatura
PLURALE
Nom.
depraedaturae
Gen.
depraedaturarum
Dat.
depraedaturis
Acc.
depraedaturas
Abl.
depraedaturae
Voc.
depraedaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
depraedaturum
Gen.
depraedaturi
Dat.
depraedaturo
Acc.
depraedaturum
Abl.
depraedaturum
Voc.
depraedaturo
PLURALE
Nom.
depraedatura
Gen.
depraedaturorum
Dat.
depraedaturis
Acc.
depraedatura
Abl.
depraedatura
Voc.
depraedaturis

‹ dēpraedātŏr
depraedatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpōto v. tr. I coniug.
dēpōtor v. tr. I coniug.
dēpraedans agg. part. pres. II cl.
dēpraedātĭo sost. femm. III decl.
dēpraedātŏr sost. masch. III decl.
depraedatūrūs agg. part. fut.
depraedatus agg. part. perf. I cl.
depraedatus agg. inf. perf.
dēpraedo v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. dep. I coniug.
dēpraesentĭārum avv.
dēprans agg. II cl.
dēprāvans agg. part. pres. II cl.
dēprāvāte avv.
dēprāvātĭo sost. femm. III decl.
depravatūrūs agg. part. fut.
depravatus agg. part. perf. I cl.
depravatus agg. inf. perf.
dēprāvo v. tr. I coniug.
{{ID:DEPRAEDATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android