Donazione

dēprāvans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dēprāvans
Gen.
dēprāvantis
Dat.
dēprāvanti
Acc.
dēprāvantem
Abl.
dēprāvans
Voc.
dēprāvanti
PLURALE
Nom.
dēprāvantes
Gen.
dēprāvantium
Dat.
dēprāvantibus
Acc.
dēprāvantes
Abl.
dēprāvantes
Voc.
dēprāvantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dēprāvans
Gen.
dēprāvantis
Dat.
dēprāvanti
Acc.
dēprāvantem
Abl.
dēprāvans
Voc.
dēprāvanti
PLURALE
Nom.
dēprāvantes
Gen.
dēprāvantium
Dat.
dēprāvantibus
Acc.
dēprāvantes
Abl.
dēprāvantes
Voc.
dēprāvantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dēprāvans
Gen.
dēprāvantis
Dat.
dēprāvanti
Acc.
dēprāvans
Abl.
dēprāvans
Voc.
dēprāvanti
PLURALE
Nom.
dēprāvantia
Gen.
dēprāvantium
Dat.
dēprāvantibus
Acc.
dēprāvantia
Abl.
dēprāvantia
Voc.
dēprāvantibus

‹ dēprans
dēprāvāte ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpraedo v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. I coniug.
dēpraedor v. tr. dep. I coniug.
dēpraesentĭārum avv.
dēprans agg. II cl.
dēprāvans agg. part. pres. II cl.
dēprāvāte avv.
dēprāvātĭo sost. femm. III decl.
depravatūrūs agg. part. fut.
depravatus agg. part. perf. I cl.
depravatus agg. inf. perf.
dēprāvo v. tr. I coniug.
dēprāvor v. tr. I coniug.
dēprĕcābĭlis agg. II cl.
dēprĕcābundus agg. I cl.
dēprĕcans agg. part. pres. II cl.
dēprĕcātĭo sost. femm. III decl.
dēprĕcātīvus agg. I cl.
dēprĕcātŏr sost. masch. III decl.
dēprĕcātōrĭus agg. I cl.
{{ID:DEPRAVANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android