Donazione

dēlingens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dēlingens
Gen.
dēlingentis
Dat.
dēlingenti
Acc.
dēlingentem
Abl.
dēlingens
Voc.
dēlingenti
PLURALE
Nom.
dēlingentes
Gen.
dēlingentium
Dat.
dēlingentibus
Acc.
dēlingentes
Abl.
dēlingentes
Voc.
dēlingentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dēlingens
Gen.
dēlingentis
Dat.
dēlingenti
Acc.
dēlingentem
Abl.
dēlingens
Voc.
dēlingenti
PLURALE
Nom.
dēlingentes
Gen.
dēlingentium
Dat.
dēlingentibus
Acc.
dēlingentes
Abl.
dēlingentes
Voc.
dēlingentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dēlingens
Gen.
dēlingentis
Dat.
dēlingenti
Acc.
dēlingens
Abl.
dēlingens
Voc.
dēlingenti
PLURALE
Nom.
dēlingentia
Gen.
dēlingentium
Dat.
dēlingentibus
Acc.
dēlingentia
Abl.
dēlingentia
Voc.
dēlingentibus

‹ dēlīnĕor
dēlingo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
delineatus agg. part. perf. I cl.
delineatus agg. inf. perf.
dēlĭnens agg. part. pres. II cl.
dēlīnĕo v. tr. I coniug.
dēlīnĕor v. tr. I coniug.
dēlingens agg. part. pres. II cl.
dēlingo v. tr. III coniug.
dēlingor v. tr. III coniug.
dēlīnians agg. part. pres. II cl.
deliniatūrūs agg. part. fut.
deliniatus agg. part. perf. I cl.
deliniatus agg. inf. perf.
dēliniens agg. part. pres. II cl.
dēlīnĭfĭcus agg. I cl.
dēlīnīmentum Sost. nt. II decl.
dēlinio v. tr. IV coniug.
dēlīnio v. tr. I coniug.
dēlinĭor v. tr. IV coniug.
dēlīnior v. tr. I coniug.
dēlīnītŏr sost. masch. III decl.
{{ID:DELINGENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android