dēfaenero - Diatesi attiva

(dēfaenero, dēfaeneras, defaeneravi, defaeneratum, dēfaenerāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaenero
II sing.
dēfaeneras
III sing.
dēfaenerat
I plur.
dēfaenerāmus
II plur.
dēfaenerātis
III plur.
dēfaenerant
IMPERFETTO
I sing.
dēfaenerābam
II sing.
dēfaenerābas
III sing.
dēfaenerābat
I plur.
dēfaenerabāmus
II plur.
dēfaenerabātis
III plur.
dēfaenerābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēfaenerābo
II sing.
dēfaenerābis
III sing.
dēfaenerābit
I plur.
dēfaenerabĭmus
II plur.
dēfaenerabĭtis
III plur.
dēfaenerābunt
PERFETTO
I sing.
defaeneravi
II sing.
defaeneravisti
III sing.
defaeneravit
I plur.
defaeneravĭmus
II plur.
defaeneravistis
III plur.
defaeneravērunt, defaeneravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaeneravĕram
II sing.
defaeneravĕras
III sing.
defaeneravĕrat
I plur.
defaeneraverāmus
II plur.
defaeneraverātis
III plur.
defaeneravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defaeneravĕro
II sing.
defaeneravĕris
III sing.
defaeneravĕrit
I plur.
defaeneraverĭmus
II plur.
defaeneraverĭtis
III plur.
defaeneravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaenerem
II sing.
dēfaeneres
III sing.
dēfaeneret
I plur.
dēfaenerēmus
II plur.
dēfaenerētis
III plur.
dēfaenerent
IMPERFETTO
I sing.
dēfaenerārem
II sing.
dēfaenerāres
III sing.
dēfaenerāret
I plur.
dēfaenerarēmus
II plur.
dēfaenerarētis
III plur.
dēfaenerārent
PERFETTO
I sing.
defaeneravĕrim
II sing.
defaeneravĕris
III sing.
defaeneravĕrit
I plur.
defaeneraverĭmus
II plur.
defaeneraverĭtis
III plur.
defaeneravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaeneravissem
II sing.
defaeneravisses
III sing.
defaeneravisset
I plur.
defaeneravissēmus
II plur.
defaeneravissētis
III plur.
defaeneravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēfaenera
II plur.
dēfaenerāte
FUTURO
II sing.
dēfaenerāto
III sing.
dēfaenerāto
II plur.
dēfaeneratōte
III plur.
dēfaeneranto
PARTICIPIO
PRESENTE
dēfaenerans, –antis
FUTURO
defaeneratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
dēfaenerāre
PERFETTO
defaeneravisse
FUTURO
Singolare:
defaeneratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
defaeneratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
dēfaenerandi
Dativo:
dēfaenerando
Accusativo:
ad dēfaenerandum
Ablativo:
dēfaenerando
SUPINO
defaeneratum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEFAENERO100}}
---CACHE---