Donazione

dēfaecor - Diatesi passiva

(dēfaeco, dēfaecas, defaecavi, defaecatum, dēfaecāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaecor
II sing.
dēfaecāris, dēfaecāre
III sing.
dēfaecātur
I plur.
dēfaecāmur
II plur.
dēfaecamĭni
III plur.
dēfaecantur
IMPERFETTO
I sing.
dēfaecābar
II sing.
dēfaecabāris, dēfaecabāre
III sing.
dēfaecabātur
I plur.
dēfaecabāmur
II plur.
dēfaecabamĭni
III plur.
dēfaecabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēfaecābor
II sing.
dēfaecabĕris, dēfaecabĕre
III sing.
dēfaecabĭtur
I plur.
dēfaecabĭmur
II plur.
dēfaecabimĭni
III plur.
dēfaecabuntur
PERFETTO
I sing.
defaecatus, –a, –um sum
II sing.
defaecatus, –a, –um es
III sing.
defaecatus, –a, –um est
I plur.
defaecati, –ae, –a sumus
II plur.
defaecati, –ae, –a estis
III plur.
defaecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaecatus, –a, –um eram
II sing.
defaecatus, –a, –um eras
III sing.
defaecatus, –a, –um erat
I plur.
defaecati, –ae, –a eramus
II plur.
defaecati, –ae, –a eratis
III plur.
defaecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defaecatus, –a, –um ero
II sing.
defaecatus, –a, –um eris
III sing.
defaecatus, –a, –um erit
I plur.
defaecati, –ae, –a erimus
II plur.
defaecati, –ae, –a eritis
III plur.
defaecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaecer
II sing.
dēfaecēris, dēfaecēre
III sing.
dēfaecētur
I plur.
dēfaecēmur
II plur.
dēfaecemĭni
III plur.
dēfaecentur
IMPERFETTO
I sing.
dēfaecārer
II sing.
dēfaecarēris, dēfaecarēre
III sing.
dēfaecarētur
I plur.
dēfaecarēmur
II plur.
dēfaecaremĭni
III plur.
dēfaecarentur
PERFETTO
I sing.
defaecatus, –a, –um sim
II sing.
defaecatus, –a, –um sis
III sing.
defaecatus, –a, –um sit
I plur.
defaecati, –ae, –a simus
II plur.
defaecati, –ae, –a sitis
III plur.
defaecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaecatus, –a, –um essem
II sing.
defaecatus, –a, –um esses
III sing.
defaecatus, –a, –um esset
I plur.
defaecati, –ae, –a essemus
II plur.
defaecati, –ae, –a essetis
III plur.
defaecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēfaecāre
II plur.
dēfaecamĭni
FUTURO
II sing.
dēfaecātor
III sing.
dēfaecātor
II plur.
–
III plur.
dēfaecantor
PARTICIPIO
PERFETTO
defaecatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēfaecāri
PERFETTO
Singolare:
defaecatus, –a, –um esse
Plurale:
defaecati, –ae, –a esse
FUTURO
defaecatum esse
GERUNDIVO
dēfaecandus, –a, –um
SUPINO
defaecatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ dēfaeco
dēfaenerans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēfaecātĭo sost. femm. III decl.
defaecatūrūs agg. part. fut.
dēfaecātus agg. part. perf. I cl.
defaecatus agg. inf. perf.
dēfaeco v. tr. I coniug.
dēfaecor v. tr. I coniug.
dēfaenerans agg. part. pres. II cl.
defaeneratūrūs agg. part. fut.
defaeneratus agg. part. perf. I cl.
defaeneratus agg. inf. perf.
dēfaenero v. tr. I coniug.
dēfaeneror v. tr. I coniug.
dēfāmātus agg. I cl.
dēfāmis agg. II cl.
dēfānātus agg. I cl.
dēfărīnātus agg. I cl.
defassūrūs agg. part. fut.
defassus agg. part. perf. I cl.
dēfătīgans agg. part. pres. II cl.
dēfătīgātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:DEFAECOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android