MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dēfătīgans
Gen.
dēfătīgantis
Dat.
dēfătīganti
Acc.
dēfătīgantem
Abl.
dēfătīgans
Voc.
dēfătīganti
PLURALE
Nom.
dēfătīgantes
Gen.
dēfătīgantium
Dat.
dēfătīgantibus
Acc.
dēfătīgantes
Abl.
dēfătīgantes
Voc.
dēfătīgantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dēfătīgans
Gen.
dēfătīgantis
Dat.
dēfătīganti
Acc.
dēfătīgantem
Abl.
dēfătīgans
Voc.
dēfătīganti
PLURALE
Nom.
dēfătīgantes
Gen.
dēfătīgantium
Dat.
dēfătīgantibus
Acc.
dēfătīgantes
Abl.
dēfătīgantes
Voc.
dēfătīgantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dēfătīgans
Gen.
dēfătīgantis
Dat.
dēfătīganti
Acc.
dēfătīgans
Abl.
dēfătīgans
Voc.
dēfătīganti
PLURALE
Nom.
dēfătīgantia
Gen.
dēfătīgantium
Dat.
dēfătīgantibus
Acc.
dēfătīgantia
Abl.
dēfătīgantia
Voc.
dēfătīgantibus
dēfătīgans agg. part. pres. II cl.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android