dēfaeneror - Diatesi passiva

(dēfaenero, dēfaeneras, defaeneravi, defaeneratum, dēfaenerāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaeneror
II sing.
dēfaenerāris, dēfaenerāre
III sing.
dēfaenerātur
I plur.
dēfaenerāmur
II plur.
dēfaeneramĭni
III plur.
dēfaenerantur
IMPERFETTO
I sing.
dēfaenerābar
II sing.
dēfaenerabāris, dēfaenerabāre
III sing.
dēfaenerabātur
I plur.
dēfaenerabāmur
II plur.
dēfaenerabamĭni
III plur.
dēfaenerabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēfaenerābor
II sing.
dēfaenerabĕris, dēfaenerabĕre
III sing.
dēfaenerabĭtur
I plur.
dēfaenerabĭmur
II plur.
dēfaenerabimĭni
III plur.
dēfaenerabuntur
PERFETTO
I sing.
defaeneratus, –a, –um sum
II sing.
defaeneratus, –a, –um es
III sing.
defaeneratus, –a, –um est
I plur.
defaenerati, –ae, –a sumus
II plur.
defaenerati, –ae, –a estis
III plur.
defaenerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaeneratus, –a, –um eram
II sing.
defaeneratus, –a, –um eras
III sing.
defaeneratus, –a, –um erat
I plur.
defaenerati, –ae, –a eramus
II plur.
defaenerati, –ae, –a eratis
III plur.
defaenerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defaeneratus, –a, –um ero
II sing.
defaeneratus, –a, –um eris
III sing.
defaeneratus, –a, –um erit
I plur.
defaenerati, –ae, –a erimus
II plur.
defaenerati, –ae, –a eritis
III plur.
defaenerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēfaenerer
II sing.
dēfaenerēris, dēfaenerēre
III sing.
dēfaenerētur
I plur.
dēfaenerēmur
II plur.
dēfaeneremĭni
III plur.
dēfaenerentur
IMPERFETTO
I sing.
dēfaenerārer
II sing.
dēfaenerarēris, dēfaenerarēre
III sing.
dēfaenerarētur
I plur.
dēfaenerarēmur
II plur.
dēfaeneraremĭni
III plur.
dēfaenerarentur
PERFETTO
I sing.
defaeneratus, –a, –um sim
II sing.
defaeneratus, –a, –um sis
III sing.
defaeneratus, –a, –um sit
I plur.
defaenerati, –ae, –a simus
II plur.
defaenerati, –ae, –a sitis
III plur.
defaenerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defaeneratus, –a, –um essem
II sing.
defaeneratus, –a, –um esses
III sing.
defaeneratus, –a, –um esset
I plur.
defaenerati, –ae, –a essemus
II plur.
defaenerati, –ae, –a essetis
III plur.
defaenerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēfaenerāre
II plur.
dēfaeneramĭni
FUTURO
II sing.
dēfaenerātor
III sing.
dēfaenerātor
II plur.
III plur.
dēfaenerantor
PARTICIPIO
PERFETTO
defaeneratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēfaenerāri
PERFETTO
Singolare:
defaeneratus, –a, –um esse
Plurale:
defaenerati, –ae, –a esse
FUTURO
defaeneratum esse
GERUNDIVO
dēfaenerandus, –a, –um
SUPINO
defaeneratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEFAENEROR100}}
---CACHE---