Donazione
praecondĭor
[praecondĭo], praecondis, praecondīre
verbo transitivo IV coniugazione

vedi la coniugazione di questo lemma

1 forma passiva di [praecondio]
2 far marinare

permalink
‹ praecondĭo
praecondĭtus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecommŏdor v. tr. I coniug.
praecompŏsĭtus agg. I cl.
praecōnans agg. part. pres. II cl.
praecondiens agg. part. pres. II cl.
praecondĭo v. tr. IV coniug.
praecondĭor v. tr. IV coniug.
praecondĭtus agg. I cl.
praecōnĭum Sost. nt. II decl.
praecōnĭus agg. I cl.
praecōno v. tr. I coniug.
praecōnor v. tr. I coniug.
praecōnor v. tr. dep. I coniug.
praeconsūmens agg. part. pres. II cl.
praeconsūmo v. tr. III coniug.
praeconsūmor v. tr. III coniug.
praeconsumptūrūs agg. part. fut.
praeconsumptus agg. part. perf. I cl.
praeconsumptus agg. inf. perf.
praecontrectans agg. part. pres. II cl.
praecontrecto v. tr. I coniug.
{{ID:PRAECONDIOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android