dēprĕcor - Diatesi attiva
(dēprĕcor, dēprĕcāris, deprecatus sum, dēprĕcāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēprĕcor
II sing.
dēprĕcāris, dēprĕcāre
III sing.
dēprĕcātur
I plur.
dēprĕcāmur
II plur.
dēprĕcamĭni
III plur.
dēprĕcantur
IMPERFETTO
I sing.
dēprĕcābar
II sing.
dēprĕcabāris, dēprĕcabāre
III sing.
dēprĕcabātur
I plur.
dēprĕcabāmur
II plur.
dēprĕcabamĭni
III plur.
dēprĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēprĕcābor
II sing.
dēprĕcabĕris, dēprĕcabĕre
III sing.
dēprĕcabĭtur
I plur.
dēprĕcabĭmur
II plur.
dēprĕcabimĭni
III plur.
dēprĕcabuntur
PERFETTO
I sing.
deprecatus, –a, –um sum
II sing.
deprecatus, –a, –um es
III sing.
deprecatus, –a, –um est
I plur.
deprecati, –ae, –a sumus
II plur.
deprecati, –ae, –a estis
III plur.
deprecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deprecatus, –a, –um eram
II sing.
deprecatus, –a, –um eras
III sing.
deprecatus, –a, –um erat
I plur.
deprecati, –ae, –a eramus
II plur.
deprecati, –ae, –a eratis
III plur.
deprecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deprecatus, –a, –um ero
II sing.
deprecatus, –a, –um eris
III sing.
deprecatus, –a, –um erit
I plur.
deprecati, –ae, –a erimus
II plur.
deprecati, –ae, –a eritis
III plur.
deprecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēprĕcer
II sing.
dēprĕcēris, dēprĕcēre
III sing.
dēprĕcētur
I plur.
dēprĕcēmur
II plur.
dēprĕcemĭni
III plur.
dēprĕcentur
IMPERFETTO
I sing.
dēprĕcārer
II sing.
dēprĕcarēris, dēprĕcarēre
III sing.
dēprĕcarētur
I plur.
dēprĕcarēmur
II plur.
dēprĕcaremĭni
III plur.
dēprĕcarentur
PERFETTO
I sing.
deprecatus, –a, –um sim
II sing.
deprecatus, –a, –um sis
III sing.
deprecatus, –a, –um sit
I plur.
deprecati, –ae, –a simus
II plur.
deprecati, –ae, –a sitis
III plur.
deprecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deprecatus, –a, –um essem
II sing.
deprecatus, –a, –um esses
III sing.
deprecatus, –a, –um esset
I plur.
deprecati, –ae, –a essemus
II plur.
deprecati, –ae, –a essetis
III plur.
deprecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēprĕcāre
II plur.
dēprĕcamĭni
FUTURO
II sing.
dēprĕcātor
III sing.
dēprĕcātor
II plur.
–
III plur.
dēprĕcantor
INFINITO
PRESENTE
dēprĕcāri
PERFETTO
Singolare:
deprecatus, –a, –um esse
Plurale:
deprecati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
deprecatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
deprecatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēprĕcans, –antis
FUTURO
deprecatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
deprecatum
Passivo:
deprecatu
GERUNDIO
Genitivo:
dēprĕcandi
Dativo:
dēprĕcando
Accusativo:
dēprĕcandum
Ablativo:
dēprĕcando
GERUNDIVO
dēprĕcandus, –a, –um
dēprĕcor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android