dēprendor - Diatesi passiva
(dēprendo, dēprendis, deprendi, deprensum, dēprendĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēprendor
II sing.
dēprendĕris, dēprendĕre
III sing.
dēprendĭtur
I plur.
dēprendĭmur
II plur.
dēprendimĭni
III plur.
dēprenduntur
IMPERFETTO
I sing.
dēprendēbar
II sing.
dēprendebāris, dēprendebāre
III sing.
dēprendebātur
I plur.
dēprendebāmur
II plur.
dēprendebamĭni
III plur.
dēprendebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēprendar
II sing.
dēprendēris, dēprendēre
III sing.
dēprendētur
I plur.
dēprendēmur
II plur.
dēprendemĭni
III plur.
dēprendentur
PERFETTO
I sing.
deprensus, –a, –um sum
II sing.
deprensus, –a, –um es
III sing.
deprensus, –a, –um est
I plur.
deprensi, –ae, –a sumus
II plur.
deprensi, –ae, –a estis
III plur.
deprensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deprensus, –a, –um eram
II sing.
deprensus, –a, –um eras
III sing.
deprensus, –a, –um erat
I plur.
deprensi, –ae, –a eramus
II plur.
deprensi, –ae, –a eratis
III plur.
deprensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deprensus, –a, –um ero
II sing.
deprensus, –a, –um eris
III sing.
deprensus, –a, –um erit
I plur.
deprensi, –ae, –a erimus
II plur.
deprensi, –ae, –a eritis
III plur.
deprensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēprendar
II sing.
dēprendāris, dēprendāre
III sing.
dēprendātur
I plur.
dēprendāmur
II plur.
dēprendamĭni
III plur.
dēprendantur
IMPERFETTO
I sing.
dēprendĕrer
II sing.
dēprenderēris, dēprenderēre
III sing.
dēprenderētur
I plur.
dēprenderēmur
II plur.
dēprenderemĭni
III plur.
dēprenderentur
PERFETTO
I sing.
deprensus, –a, –um sim
II sing.
deprensus, –a, –um sis
III sing.
deprensus, –a, –um sit
I plur.
deprensi, –ae, –a simus
II plur.
deprensi, –ae, –a sitis
III plur.
deprensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deprensus, –a, –um essem
II sing.
deprensus, –a, –um esses
III sing.
deprensus, –a, –um esset
I plur.
deprensi, –ae, –a essemus
II plur.
deprensi, –ae, –a essetis
III plur.
deprensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēprendĕre
II plur.
dēprendimĭni
FUTURO
II sing.
dēprendĭtor
III sing.
dēprendĭtor
II plur.
–
III plur.
dēprenduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
deprensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēprendi
PERFETTO
Singolare:
deprensus, –a, –um esse
Plurale:
deprensi, –ae, –a esse
FUTURO
deprensum esse
GERUNDIVO
dēprendendus, –a, –um
SUPINO
deprensu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēprendor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android